25 Μαΐου 2009

Second chance

The Fool

Δεύτερη Ευκαιρία, άραγε την αξίζουμε;
Στην ζωή μας από την παιδική μας ηλικία, μέχρι να γίνουμε ενήλικοι και να αποκτήσουμε μια γερή προσωπικότητα κάνουμε λάθη, λάθη τα οποία δεν μπορούμε να τα δικαιολογήσουμε λόγω του νεαρού της ηλικίας μας...
Στην πραγματικότητα αυτά τα λάθη ήταν αναγκαία, για να μπορέσουμε να χτίσουμε την προσωπικότητα μας, για να μπορέσουμε να μάθουμε τι να μην κάνουμε.
Το κακό -αν μπορεί να το πει κάποιος κακό, είναι ότι χάνουμε πράγματα, ανθρώπους, φίλους. Αν ήμασταν λίγο πιο ώριμοι, αν δεν είχαμε άγνοια, ή αν δεν φερόμασταν επιπόλαια ίσως όλα αυτά να μην τα χάναμε, αλλά σημασία έχει από αυτά τα λάθη να μαθαίνουμε...
Άραγε αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία; Μια ευκαιρία για να μπορέσουμε να επανορθώσουμε για τα λάθη μας;
Θα έλεγα πως όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία, όμως ποιος θα μας την δώσει;
Πολλές φορές δεν έρχεται ποτέ αυτή η ευκαιρία και τον λόγω τον ανιχνεύω στον εγωισμό...
Όταν πληγώνεις έναν άνθρωπο, με την συμπεριφορά σου, με τις πράξεις σου, όταν τον προδίδεις, ή τον εξαπατάς, πως είναι δυνατόν να ζητάς να σε εμπιστευτεί ξανά; Πως είναι δυνατόν να ζητάς μια δεύτερη ευκαιρία;
Είναι δύσκολο να σε ξανά εμπιστευτεί κάποιος που του φέρθηκες άσχημα, και αυτό γιατί θα θέλει να προστατέψει τον εαυτό του ώστε να μην μπει ξανά σε αυτή την διαδικασία...
Απλώς σκέφτεται τον εαυτό του και είναι απολύτως σεβαστό, δεν μπορείς να τον κατακρίνεις για κάτι τέτοιο, παρά μόνο να το σεβαστείς γιατί ίσως και να αντιδρούσαμε και εμείς με αυτόν το τρόπο.
Το ιδανικό είναι να δίνουμε πάντα μια δεύτερη ευκαιρία σε όποιον μας την ζητήσει, και υπάρχει μια κάρτα του Όσο που λέει κάτι πολύ ωραίο.
Από αυτή την κάρτα είναι και η εικόνα επάνω...

"Κουτός είναι εκείνος που δείχνει συνεχώς εμπιστοσύνη. Κουτός είναι εκείνος που δείχνει συνεχώς εμπιστοσύνη παρά τις εμπειρίες του. Τον εξαπατάς και σε εμπιστεύεται. Τον εξαπατάς ξανά και σε εμπιστεύεται. Τον εξαπατάς και πάλι κι εκείνος σε εμπιστεύεται. Τότε λες ότι είναι κουτός, δεν μαθαίνει. Η εμπιστοσύνη του είναι τεράστια΄ η εμπιστοσύνη του είναι τόσο αγνή, που κανείς δεν μπορεί να τη διαφθείρει. Να είσαι κουτός, με την έννοια του Ταό, με την έννοια του Ζεν. Μην προσπαθείς να χτίσεις γύρω σου ένα τείχος από γνώσεις. Όποια εμπειρία και να σου έρθει, άσε την να συμβεί και μετά άφηνέ την να φύγει. Καθάριζε συνέχεια το νου σου. Συνέχισε να πεθαίνεις ως προς το παρελθόν, ώστε να παραμένεις στο παρόν, εδώ και τώρα, σαν νεογέννητο μωρό.


Στην αρχή θα είναι πολύ δύσκολο. Ο κόσμος θα αρχίσει να σε εκμεταλλεύεται.... Άφησέ τους. Είναι καημένοι άνθρωποι. Ακόμα κι αν σε ξεγελάσουν και σε εξαπατήσουν και σε ληστέψουν, άφησέ το να συμβεί, γιατί εκείνο που είναι στ’ αλήθεια δικό σου δεν μπορούν να σου το κλέψουν. Εκείνο που είναι στ’ αλήθεια δικό σου, κανείς δεν μπορεί να στο κλέψει.

Και κάθε φορά που δεν επιτρέπεις στις περιστάσεις να σε διαφθείρουν, η ευκαιρία εκείνη θα προκαλεί ενοποίηση μέσα σου. Η ψυχή σου θα αποκρυσταλλώνεται περισσότερο.

Osho Dang Dang Doko Dang Κεφάλαιο 2

Σχόλιο:

Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, και με κάθε του βήμα, ο Koυτός αφήνει πίσω του το παρελθόν. Μεταφέρει μαζί του μόνο την αγνότητά του, την αθωότητα και την εμπιστοσύνη, όπως συμβολίζει το λευκό τριαντάφυλλο στο χέρι του. Το σχέδιο στο γιλέκο του περιέχει τα χρώματα και των τεσσάρων στοιχείων του Ταρώ, δείχνοντας ότι βρίσκεται σε αρμονία με όλα όσα τον περιβάλλουν. Η διαίσθησή του λειτουργεί στο έπακρο. Αυτή τη στιγμή ο Κουτός έχει την υποστήριξη του σύμπαντος, για να κάνει το άλμα στο άγνωστο. Στο ποτάμι της ζωής, τον περιμένουν περιπέτειες.

Το χαρτί αυτό δείχνει ότι αν εμπιστεύεσαι αυτή τη στιγμή τη διαίσθησή σου, την αίσθησή σου για την ΄΄ορθότητα΄΄ των πραγμάτων, δεν γίνεται να κάνεις λάθος. Οι πράξεις σου μπορεί να φανούν ΄΄κουτές΄΄ στους άλλους, ή ακόμη και σε σένα τον ίδιο, αν προσπαθήσεις να τις αναλύσεις με το λογικό σου νου. Αλλά η θέση ΄΄μηδέν΄΄ που καταλαμβάνει ο κουτός είναι ο αριθμός πέρα από τους αριθμούς, όπου οδηγοί είναι η εμπιστοσύνη και η αθωότητα, όχι ο σκεπτικισμός και οι εμπειρίες του παρελθόντος."

osho

Ας γίνουμε όλοι λοιπόν κουτοί....

Φιλικά Άντη

13 Μαΐου 2009

Swami Vivekananda - Raja Yoga


-Με ποιο δικαίωμα μπορεί ο άνθρωπος να λέει ότι έχει μια ψυχή, όταν δεν τη νιώθει ή να λέει ότι υπάρχει Θεός, όταν δεν Τον βλέπει; Αν υπάρχει Θεός θα πρέπει να Τον δούμε, αν υπάρχει ψυχή θα πρέπει να τη γνωρίσουμε, διαφορετικά είναι καλύτερα να μην πιστεύουμε. Είναι καλύτερα να είσαι ένας ειλικρινής αθεϊστής παρά ένας υποκριτής

-Η παρατήρηση του εξωτερικού κόσμου είναι σχετικά εύκολη, επειδή έχουν επινοηθεί πολλά όργανα γι’ αυτό το σκοπό αλλά στον εσωτερικό κόσμο, δε διαθέτουμε κανένα όργανο για να μας βοηθήσει. Κι όμως ξέρουμε ότι για να οικοδομήσουμε μια πραγματική επιστήμη χρειαζόμαστε παρατηρήσεις.

-Η δύναμη της προσευχής, όταν οδηγηθεί με ακρίβεια και κατευθυνθεί προς τον εσωτερικό κόσμο, είναι ικανή να αναλύσει το νου και να μας αποκαλύψει αλήθειες. Οι δυνάμεις του νου είναι σαν διασκορπισμένες αχτίδες φωτός όταν συγκεντρώνονται, φωτίζουν.

-Όλη η δυστυχία πηγάζει από το φόβο, από τις ανικανοποίητες επιθυμίες. Ο άνθρωπος θα ανακαλύψει ότι ποτέ δεν πεθαίνει και θα πάψει να φοβάται το θάνατο. Όταν γνωρίσει ότι είναι τέλειος, θα πάψει να έχει μάταιες επιθυμίες. Όταν εξαλειφθούν αυτά τα δύο αίτια, ο άνθρωπος παύει να νιώθει δυστυχισμένος – νιώθει τέλει ευδαιμονία, ακόμα κι όταν βρίσκεται μέσα σ’ αυτό το σώμα.

-Κατά τον ράτζα – γιόγκι, ο εξωτερικός κόσμος δεν είναι παρά η χονδροειδής μορφή του εσωτερικού, του λεπτοφυούς κόσμου. Το λεπτοφυές είναι πάντοτε το αίτιο και το χονδροειδές είναι το αποτέλεσμα. Έτσι ο εξωτερικός κόσμος είναι το αποτέλεσμα και ο εσωτερικός το αίτιο.

-Είναι λάθος να πιστεύετε στα τυφλά. Πρέπει να ασκείτε τη δική σας λογική, τη δική σας κρίση.

-Ο νους που διαρκώς μεταβάλλεται και τρέχει από το ένα αντικείμενο στο άλλο, μπορεί όταν τελειοποιηθεί, άλλοτε να συνδέεται με πολλά όργανα, άλλοτε με ένα, και άλλοτε με κανένα. Όταν για παράδειγμα ακούω το τικ-τακ ενός ρολογιού με μεγάλη προσοχή, μπορεί να μη βλέπω τίποτα – κι ας είναι τα μάτια μου ορθάνοιχτα, πράγμα που μαρτυρεί, ότι ο νους δεν ήταν συνδεδεμένος με το όργανο της όρασης την ώρα που ήταν ώρα που ήταν συνδεδεμένος με το όργανο της ακοής. Αλλά, ο τελειοποιημένος νους μπορεί να συνδεθεί ταυτόχρονα με όλα τα όργανα. Έχει μάλιστα και την ικανότητα να αναστρέφεται και να ατενίζει τα ίδια του τα βάθη.

-...λέει η γκιτά, δεν μπορεί να γίνεις ένας γιόγκι. «Όποιος απέχει από την τφοή, όποιος μένει άγρυπνος, όποιος κοιμάται υπερβολικά, όποιος εργάζεται υπερβολικά, όποιος δεν εργάζεται – κανένας από αυτούς δεν μπορεί να γίνει γιόγκι».

-Η Ράτζα – γιόγκα έχει οχτώ βαθμίδες. Η πρώτη βαθμίδα ονομάζεται γιάμα και αποτελείται από το μη – φόνο, τη φιλαλήθεια, τη μη – κλοπή, την εγκράτεια και τη μη – αποδοχή δώρων. Η δεύτερη βαθμίδα, η νιγιάμα, αποτελείται από την αγνότητα, την ικανοποίησης [με ότι έχουμε], την πειθαρχία, τη μελέτη και την υποταγή στον Θεό. Οι υπόλοιπες βαθμίδες είναι η ασάνα [σταθερή σωματική στάση], η πραναγιάμα [υποταγή της πράνα], η πρατγιαχάρα [‘απόσυρση’ των αισθήσεων από τα αντικείμενα τους], η ντχάρανα [ ‘πρόσδεση’ του νου σ’ ένα σημείο], η ντχγιάνα [‘προσήλωση’ ή ‘διαλογισμός’] και το σαμάντχι [υπερσυνεινηδητή εμπειρία.

-Ένας γιόγκι δεν πρέπει να βλάπτει κανέναν – ούτε με τη σκέψη του, ούτε με τα λόγια του, ούτε με τα έργα του. Η συμπόνια του δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στους ανθρώπους αλλά να απλώνεται πιο πέρα και να αγκαλιάζει ολόκληρο το σύμπαν.

-...είναι αναγκαίο να βρει ο καθένας τη στάση στην οποία θα μπορεί να παραμένει ακίνητος για πολλή ώρα. Πρέπει ο καθένας να διαλέξει μια άνετη στάση…. Ορισμένα ενεργειακά ρεύματα πρέπει να μετατοπισθούν και να διοχετευθούν αλλού. Θα εμφανιστούν νέοι τύποι δονήσεων κι ολόκληρος ο οργανισμός μας θα ‘μετασχηματιστεί’.

-…μια δυο απλές εφαρμογές των χάτχα – γιόγκις είναι πολύ χρήσιμες. Για παράδειγμα, ίσως μερικοί από εσάς βρείτε πολύ χρήσιμο για τους πονοκεφάλους να πίνετε λίγο κρύο νερό μέσα από τη μύτη σας μόλις ξυπνάτε το πρωί, το κεφάλι σας θα νιώθει δροσερό όλη μέρα και δε θα κρυολογήσετε ποτέ. Είναι πολύ εύκολο από τα ρουθούνια, αντλώντας το νερό με την εισπνοή.

1-…οδηγίες που δίνει στα σχόλια του(ο Σανκαρατσάργια) πάνω στην σβετασβάταρα Ουπανισαντ 2.8:«Όταν οι ρυπαρότητες του νου ξεπλυθούν από την πραναγιάμα, ο νους ακινητοποιείται στο Μπράχμαν, γι’ αυτό το λόγο, αναφέρουμε παρακάτω την πραναγιάμα. Αφού καθαρθούν οι αγωγοί, φανερώνεται η ικανότητα για άσκηση της πραναγιάμα. Κλείνουμε λοιπόν το δεξί ρουθούνι με το δεξιό αντίχειρα και εισπνέουμε μέχρι πληρότητας, από το αριστερό ρουθούνι. Σε άμεση συνέχεια, χωρίς αναμονή, εκπνέουμε από το δεξί – αφού πρώτα κλείσουμε το αριστερό ρουθούνι με το μικρό μας δάχτυλο. Κατόπιν, εισπνέουμε μέχρι πληρότητας από το δεξί, και αμέσως εκπνέουμε εντελώς, από το αριστερό. Όποιος κάνει αυτή την άσκηση από τρεις μέχρι πέντε φορές στα τέσσερα σημεία της ημέρας – δηλαδή, πριν την ανατολή του ήλιου, το μεσημέρι, το σούρουπο και τα μεσάνυχτα – επιτυγχάνει τον καθαρμό των αγωγών μέσα σε 15 μέρες ή σ’ ένα μήνα. Έπειτα αρχίζει η πραναγιάμα.

2-Για παράδειγμα, μετά από μερικούς μήνες εξάσκησης, ίσως ανακαλύψετε ότι αρχίζετε να μπορείτε να διαβάζετε τις σκέψεις των άλλων, θα περνούν από το μυαλό σας σε μορφή εικονών. Ίσως πάλι μπορέσετε να ακούσετε πράγματα που συμβαίνουν σε μεγάλη απόσταση, εφόσον συγκεντρώσετε το νου σας με την επιθυμία να τα ακούσετε. Αυτές οι αναλαμπές θα έρθουν σε μικρές δόσεις στην αρχή, αλά θα είναι αρκετές για να σας χαρίσουν πίστη, δύναμη και ελπίδα….

3-…. Όμως δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι τα παραπάνω δεν είναι παρά ένα μέσο, ο στόχος, το τέρμα όλης αυτής της εξάσκησης είναι η απελευθέρωση της ψυχής.