22 Δεκεμβρίου 2008

Τι κάνουμε εδώ;


i have a simple question...
What the hell r we doing here?

Ειλικρινά δεν έχω ιδέα....


αν κ έψαχνα να βρω το κομμάτι τους που λέγεται wisdom δεν το βρήκα, αλλά βρήκα ένα άλλο εξίσου ωραίο...

8 Δεκεμβρίου 2008

Για την Δημοκρατία ρε γαμώτο....


Για την δημοκρατία που υποτίθεται πως έχουμε...
Για το φίμωμα στο βωμό των συμφερόντων...
Για τα δικαιώματα που δεν έχουμε...
Για μια ζωή που δεν μπορούμε να ζήσουμε...
Δεν κάνω επανάσταση γιατί θα με πνίξουν...
η επανάσταση θα είναι σε άλλο επίπεδο...
Πιο ψηλά, πιο πνευματικά...
Γιατί δεν είμαστε καταπιεσμένοι,
είμαστε φυλακισμένοι στην χώρα μας...
Και δεσμοφύλακες, οι συμφεροντολόγοι συμπολίτες μας...
Και όπως λέει και ο Λιακο όλη την ώρα...
Ο καιρός γαρ εγγύς....

5 Δεκεμβρίου 2008

Κωνσταντίνος Παπαχρόνης- Συνέντευξη Vogue


Τον γνώρισα μέσα από την σειρά του Mega "πάλι από την αρχή" όπου υποδυόταν τον Ντάνι, καταπληκτικός ηθοποιός που σε έκανε να μην θες να χάσεις επεισόδιο....
Πριν πέντε μέρες διάβαζα μια συνέντευξη κάποιων ηθοποιών στο περιοδικό Vogue όπου μιλούσαν για την καινούργια παράσταση του Νίκου Μαστοράκη "Το ξύπνημα της άνοιξης".
Για να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα ότι ο Ντάνι ονομαζόταν Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, οπότε όταν πριν δύο μέρες καθώς μιλούσα στο τηλέφωνο με τον φίλο μου, μου λέει "πέθανε ένας ηθοποιός όχι πολύ γνωστός, θα τον ξέρεις, αλλά δεν θυμάμαι το όνομα του", δεν έδωσα σημασία.
Εχθές μετά από τόσες μέρες είδα τηλεόραση και έπαθα σοκ όταν κατάλαβα ποιος ήταν ο άνθρωπος που έφυγε από αυτόν τον κόσμο, και μετά από λίγο μου ήρθε στο μυαλό η συνέντευξη που είχα διαβάσει στο Vogue Δεκεμβρίου και θα ήθελα να γράψω μερικά κομμάτια εδώ...

Καθώς μιλάν για την εφηβεία τους γράφει στο άρθρο:
Μόνο ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, που υποδύεται τον Μέλχιορ, ίσως το πιο ατίθασο έφηβο του έργου, βάζει τα γέλια. "Μόνο εικόνες ανεμελιάς έχω να θυμάμαι, δεν έκανα τίποτα από αυτά που έπρεπε να κάνω... Όπως και τώρα δηλαδή. Ο Πίτερ Παν είναι πολύ φίλος, έχω μάλιστα σαφείς πληροφορίες ότι είναι Λέων σαν εμένα. Είναι μια χαρά παιδί". Ο ίδιος αισθάνεται ότι ζει μια παρατεταμένη εφηβεία, με ένα διάλειμμα για την απαραίτητη κρίση των 30. "Κοίταξα γύρω μου και είπα "Τι έγινε ρε παιδιά;", αλλά τελικά το ξεπέρασα, δεν άλλαξε κάτι στον τρόπο που βλέπω εγώ την ζωή, άλλαξε ο τρόπο που με βλέπουν οι άλλοι"
.....
Όπως συμφωνούν και για το ποιες είναι οι αγαπημένες τους ατάκες στο έργο, κι ας μην τις ξεστομίζουν οι ίδιοι: "Η ζωή είναι θέμα γούστου", μια ατάκα που ακούγεται πριν από την δραματική κορύφωση του έργου διαλέγουν ο Παπαχρόνης και η Πουλοπούλου. "Στο τέλος βγαίνει ένας κύριος με μάσκα και λέει σ' έναν από τους ήρωες που ζητάει να μάθει ποιος είναι:"Για να με γνωρίσεις, πρέπει να με εμπιστευτείς". Αυτό είναι για εμένα η ζωή", λέει ο Ασπιώτης και μαζί του συμφωνεί η Παππά. Κι αν η ζωή είναι μια πρόσκληση να εμπιστευτείς το άγνωστο, τι ορίζει την επαναστατικότητα που χαρακτηρίζει την εφηβεία; "Επανάσταση σήμερα είναι να μπει ένας έφηβος χάκερ από τον υπολογιστή του στα αρχεία των τραπεζών και να σβήσει όλους τους λογαριασμούς. Οι μολότοφ ανήκουν σε επανάσταση άλλης εποχής. Σήμερα δεν έχει νόημα να επιτεθείς σε μια βιτρίνα, αλλά να επιτεθείς στο σύστημα σβήνοντας αρχεία", υποστηρίζει ο Παπαχρόνης. "Επαναστατικές ιδέες δεν έχουν μόνο έφηβοι, όπως έφηβοι δεν είναι μόνο αυτοί που διανύουν μια συγκεκριμένη ηλικία. Ξέρω εξηντάρηδες έφηβους", λέει η Ιωάννα. Ο Πουλάκης έχει την τελευταία λέξη: " Η νεότητα δεν είναι κατάσταση, είναι κατάκτηση"..

Ο Κωνσταντίνος έφυγε νέος, καλό ταξίδι να έχεις και καλή σου συνέχεια όπου και αν πας...