Τι κάνουμε εδώ;

i have a simple question...
What the hell r we doing here?

Ειλικρινά δεν έχω ιδέα....


αν κ έψαχνα να βρω το κομμάτι τους που λέγεται wisdom δεν το βρήκα, αλλά βρήκα ένα άλλο εξίσου ωραίο...

Για την Δημοκρατία ρε γαμώτο....

Για την δημοκρατία που υποτίθεται πως έχουμε...
Για το φίμωμα στο βωμό των συμφερόντων...
Για τα δικαιώματα που δεν έχουμε...
Για μια ζωή που δεν μπορούμε να ζήσουμε...
Δεν κάνω επανάσταση γιατί θα με πνίξουν...
η επανάσταση θα είναι σε άλλο επίπεδο...
Πιο ψηλά, πιο πνευματικά...
Γιατί δεν είμαστε καταπιεσμένοι,
είμαστε φυλακισμένοι στην χώρα μας...
Και δεσμοφύλακες, οι συμφεροντολόγοι συμπολίτες μας...
Και όπως λέει και ο Λιακο όλη την ώρα...
Ο καιρός γαρ εγγύς....

Κωνσταντίνος Παπαχρόνης- Συνέντευξη Vogue

Τον γνώρισα μέσα από την σειρά του Mega "πάλι από την αρχή" όπου υποδυόταν τον Ντάνι, καταπληκτικός ηθοποιός που σε έκανε να μην θες να χάσεις επεισόδιο....
Πριν πέντε μέρες διάβαζα μια συνέντευξη κάποιων ηθοποιών στο περιοδικό Vogue όπου μιλούσαν για την καινούργια παράσταση του Νίκου Μαστοράκη "Το ξύπνημα της άνοιξης".
Για να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα ότι ο Ντάνι ονομαζόταν Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, οπότε όταν πριν δύο μέρες καθώς μιλούσα στο τηλέφωνο με τον φίλο μου, μου λέει "πέθανε ένας ηθοποιός όχι πολύ γνωστός, θα τον ξέρεις, αλλά δεν θυμάμαι το όνομα του", δεν έδωσα σημασία.
Εχθές μετά από τόσες μέρες είδα τηλεόραση και έπαθα σοκ όταν κατάλαβα ποιος ήταν ο άνθρωπος που έφυγε από αυτόν τον κόσμο, και μετά από λίγο μου ήρθε στο μυαλό η συνέντευξη που είχα διαβάσει στο Vogue Δεκεμβρίου και θα ήθελα να γράψω μερικά κομμάτια εδώ...

Καθώς μιλάν για την εφηβεία τους γράφει στο άρθρο:
Μόνο ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, που υποδύεται τον Μέλχιορ, ίσως το πιο ατίθασο έφηβο του έργου, βάζει τα γέλια. "Μόνο εικόνες ανεμελιάς έχω να θυμάμαι, δεν έκανα τίποτα από αυτά που έπρεπε να κάνω... Όπως και τώρα δηλαδή. Ο Πίτερ Παν είναι πολύ φίλος, έχω μάλιστα σαφείς πληροφορίες ότι είναι Λέων σαν εμένα. Είναι μια χαρά παιδί". Ο ίδιος αισθάνεται ότι ζει μια παρατεταμένη εφηβεία, με ένα διάλειμμα για την απαραίτητη κρίση των 30. "Κοίταξα γύρω μου και είπα "Τι έγινε ρε παιδιά;", αλλά τελικά το ξεπέρασα, δεν άλλαξε κάτι στον τρόπο που βλέπω εγώ την ζωή, άλλαξε ο τρόπο που με βλέπουν οι άλλοι"
.....
Όπως συμφωνούν και για το ποιες είναι οι αγαπημένες τους ατάκες στο έργο, κι ας μην τις ξεστομίζουν οι ίδιοι: "Η ζωή είναι θέμα γούστου", μια ατάκα που ακούγεται πριν από την δραματική κορύφωση του έργου διαλέγουν ο Παπαχρόνης και η Πουλοπούλου. "Στο τέλος βγαίνει ένας κύριος με μάσκα και λέει σ' έναν από τους ήρωες που ζητάει να μάθει ποιος είναι:"Για να με γνωρίσεις, πρέπει να με εμπιστευτείς". Αυτό είναι για εμένα η ζωή", λέει ο Ασπιώτης και μαζί του συμφωνεί η Παππά. Κι αν η ζωή είναι μια πρόσκληση να εμπιστευτείς το άγνωστο, τι ορίζει την επαναστατικότητα που χαρακτηρίζει την εφηβεία; "Επανάσταση σήμερα είναι να μπει ένας έφηβος χάκερ από τον υπολογιστή του στα αρχεία των τραπεζών και να σβήσει όλους τους λογαριασμούς. Οι μολότοφ ανήκουν σε επανάσταση άλλης εποχής. Σήμερα δεν έχει νόημα να επιτεθείς σε μια βιτρίνα, αλλά να επιτεθείς στο σύστημα σβήνοντας αρχεία", υποστηρίζει ο Παπαχρόνης. "Επαναστατικές ιδέες δεν έχουν μόνο έφηβοι, όπως έφηβοι δεν είναι μόνο αυτοί που διανύουν μια συγκεκριμένη ηλικία. Ξέρω εξηντάρηδες έφηβους", λέει η Ιωάννα. Ο Πουλάκης έχει την τελευταία λέξη: " Η νεότητα δεν είναι κατάσταση, είναι κατάκτηση"..

Ο Κωνσταντίνος έφυγε νέος, καλό ταξίδι να έχεις και καλή σου συνέχεια όπου και αν πας...

Αυτοκαταστροφικές τάσεις...

Πάντα λέω πως η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά, αλλά κάνω λάθος. Οι λεπτομέρειες έχουν δημιουργηθεί για αυτού που τις βλέπουν, που τις παρατηρούν. Αλλάζω λοιπόν αυτό που έλεγα και λέω πως η παρατήρηση πάνω από όλα κάνει την διαφορά. Αν δεν παρατηρείς τις λεπτομέρειες τότε για εσένα δεν υπάρχουν λεπτομέρειες όμως αν για εσένα δεν υπάρχουν λεπτομέρειες τότε δεν μπορείς να προβλέψεις αυτό που μπορεί να "έρθει" και θα εξηγήσω τι εννοώ....
Το θέμα για το οποίο θέλω να γράψω είναι οι αυτοκαταστροφικές τάσεις που έχουμε όλοι σαν μη - συνειδητά όντα. Αυτοκαταστροφικές είναι οι πράξεις με τις οποίες αλλάζουμε, μετασχηματίζουμε και γενικά καταστρέφουμε κάτι το οποίο μας έχει δοθεί για να το προσέχουμε...
Εδώ έρχονται οι λεπτομέρειες που ανάφερα πιο πάνω, αν δεν παρατηρούμε στον εαυτό μας με λεπτομέρεια τις πράξεις που κάνουμε τότε δεν έχουμε συνείδηση της καταστροφής που προκαλούμε...
Όταν λοιπόν τρυπάμε τα αφτιά μας, βάφουμε τα μαλλιά μας, κάνουμε τατουάζ, τρώμε σαν βόδια, κόβουμε και ράβουμε το σώμα μας για να μοιάζουμε σαν φίδια ή σαν ότι θέλει ο καθένας, καπνίζουμε, πίνουμε, τεμπελιάζουμε στον καναπέ ή στο κρεβάτι μας, όταν αποβλακονόμαστε στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή τότε πραγματικά καταστρέφουμε το σώμα μας και το πνεύμα μας. Κάτι δηλαδή για το οποίο είμαστε υπεύθυνοι να προσέχουμε γιατί δεν το δημιουργήσαμε εμείς.

Ίσως όλα τα παραπάνω να φαίνονται χαζά, βλακώδεις, όμως όπως είπα η παρατήρηση της λεπτομέρειας κάνει την διαφορά...
Όταν τρυπάμε τα αφτιά μας, δεν έχουμε ιδέα τι μπορεί να καταστρέψουμε (βλ. ρεφλεξιολογία), όταν δεν τρεφόμαστε σωστά, όταν καπνίζουμε, όταν πίνουμε όλα μα όλα, είναι σημάδια για το ότι το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η καταστροφή του εαυτού μας.
Γιατί και το τσιγάρο κ το ποτό οδηγούν στον θάνατο όπως και το πολύ φαγητό (πρέπει να τρώμε για συντήρηση και όχι για να χορτάσουμε)...

Γιατί λοιπόν θέλουμε να καταστρέψουμε κάτι τόσο τέλειο όσο το ανθρώπινο σώμα, όσο η ψυχή ή το πνεύμα μας; Αν δούμε τον εαυτό μας καθώς μεγαλώνουμε, χωρίς μασκαρέματα και με καλή φυσική κατάσταση θα διαπιστώσουμε το μεγαλείο της τελειότητας του...

Αυτές οι αυτοκαταστροφικές τάσεις έχουν πλέον μεταμφιεστεί σε μόδα, σε τρόπο ζωής, σε κουραφέξαλα. Και αντί να τα πετάξουμε όλα και να πούμε τέλος τα μασκαρέματα, τέλος το καθισιό, αρχίζουν και βγαίνουν μηχανήματα γυμναστικής για το σπίτι, κρέμες για να έχετε καλή επιδερμίδα, γιατί τα - αναγκαία, μασκαρέματα καταστρέφουν την επιδερμίδα.

Τι βλακείες είναι όλα αυτά; Ο_ο

Είναι σαν να λέμε πως τα λουλούδια που έχουμε στο μπαλκόνι μας και έχουν πράσινα φύλλα δε μας αρέσουν, αλλά μας αρέσουν μπλε φύλλα και έτσι τα βάφουμε. Ή σαν να λέμε πως δεν μας αρέσουν τα φύλλα καθόλου και έτσι τα κόβουμε όλα... :S

Γιατί ο θεός (αν υπάρχει) ή όποιος μας έφτιαξε να μας έφτιαξε ελαττωματικούς;
Δεν πιστεύω πως μας έφτιαξε ελαττωματικούς, είμαστε τέλειοι από όλες τις απόψεις αρκεί να το δεχτούμε, δεν έχουμε κανένα προπατορικό (ψεύτικο) αμάρτημα.

Γιατί να μην αγαπάμε αυτό που είμαστε; και να γράψουμε τους άλλους στα παλιά μας τα παπούτσια;
Και όταν λέω αυτό που είμαστε εννοώ την τέλεια φύση μας... όχι να είαμι χοντρός και να λέω με αγαπάω έτσι όπως είμαι γιατί αν συνεχίσω έτσι θα πεθάνω από ζάχαρο, ή καρδιά ή κι εγώ δεν ξέρω από τι....
Να αγαπάμε την υγεία μας, την φυσική ομορφιά μας και ας είναι ενάντια σε όλες τις βιομηχανίες εκμετάλλευσης της τσέπης μας....
Μπορούμε να το κάνουμε και είναι καλό να το κάνουμε....

Φιλικά
Άντη

Συζήτηση με τον Θεό... Part 2

Συνέχεια του πρώτου μέρους.

• 
  Ο γάμος είμαι μυστήριο. Όχι όμως εξαιτίας των ιερών του υποχρεώσεων. Μάλλον εξαιτίας της απαράμιλλης ευκαιρίας του. Ποτέ μην κάνεις κάτι μέσα σε μια σχέση απο μια αίσθηση υποχρέωσης. Κάνε ό,τι κάνεις από μια αίσθηση λαμπρής ευκαιρίας που σου παρέχει η σχέση σου για να αποφασίσεις και να είσαι αυτός που πραγματικά είσαι. (σελ. 188)
• 
  Μπαρκάρισες πριν γεννηθείς. Η γέννηση σου είναι απλώς ένα σημάδι ότι το ταξίδι ξεκίνησε. Επομένως το ερώτημα δεν είναι "Γιατί να ξεκινήσω ένα τέτοιο δρόμο;". Έχεις ήδη ξεκινήσει. Το έκανες με τον πρώτο χτύπο της καρδιάς σου. Το ερώτημα είναι "Θέλω να βαδίσω σ' αυτόν το δρόμο συνειδητά ή ασυνείδητα; Με επίγνωση ή χωρίς επίγνωση; Σαν αιτία της εμπειρίας μου ή σαν αποτέλεσμα της;". (σελ. 209)
• 
  Γιατί το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου το έζησες στο αποτέλεσμα των εμπειριών σου. Τώρα καλείσαι να γίνεις η αιτία τους. Αυτό είναι που αποκαλούν συνειδητή ζωή. Αυτό είναι που ονομάζεται βάδισμα με επίγνωση. (σελ. 209)
• 
  -Ορισμένοι από σας είστε εξαιρετικά εξελιγμένα πλάσματα, με πολύ σίγουρη αίσθηση ου εαυτού. Ξέρετε ποιοι είστε και ξέρετε τι θα θέλατε να γίνετε. Επιπλέον ξέρετε ακόμα και τον τρόπο να πάτε από εδώ εκεί. Αυτό είναι σπουδαίο σημάδι. Είναι μια σίγουρη ένδειξη. -Τίνος Πράγματος; - Του γεγονότος ότι σας μένουν πολύ λίγες ζωές ακόμα. (σελ. 209)
• 
  Πριν από λίγο καιρό σκότωνες μαμούνια, φυτά, δέντρα, ζώα, ανθρώπους. Τώρα δεν μπορείς να σκοτώσεις τίποτε χωρίς να ξέρεις ακριβώς τι κάνεις και γιατί. Κι αυτό είναι πολύ καλό σημάδι. Πριν από λίγο καιρό ζούσες τη ζωή σαν να μην είχε σκοπό. Τώρα ξέρεις ότι δεν έχει σκοπό, έξω απ΄ αυτόν που τη δίνεις εσύ. Αυτό είναι ένα πολύ καλό σημάδι. Πριν λίγο καιρό ικέτευες το σύμπαν να σου φέρει την αλήθεια. Τώρα λες εσύ στο σύμπαν την αλήθεια σου. Πριν λίγο καιρό επιδίωκες να είναι πλούσιος και διάσημος. Τώρα επιδιώκεις να είσαι, απλά και υπέροχα, ο εαυτός σου. Και πριν από ακόμα πιο λίγο καιρό Με φοβόσουν. τώρα Με αγαπάς αρκετά, ώστε να Με αποκαλείς ίσο σου. Όλα αυτά είναι πολύ πολύ καλά σημάδια. Σελ. 209-210)
• 
  Η ντροπή είναι η αντίδραση ενός ατόμου που εξακολουθεί να έχει μια επένδυση του εγώ του στο πως τον βλέπουν οι άλλοι. (σελ. 216)
• 
  Οι άνθρωποι που κερδίζουν το ψωμί τους κάνοντας εκείνο που αγαπούν είναι οι άνθρωποι που επιμένουν να το κάνουν. Δεν παραιτούνται. Δεν ενδίδουν ποτέ. (σελ. 227)
• 
  Αληθινοί δάσκαλοι είναι εκείνοι που έχουν επιλέξει να κερδίζουν τη ζωή τους αντί να "κερδίζουν στη ζωή τους". (σελ. 235)
• 
  Μια σκέψη ή μια λέξη που διατυπώνεται και διατυπώνεται και διατυπώνεται κάνει ακριβώς αυτό: διατυπώνεται. Δηλαδή μορφοποιείται εντελώς και αποκτά τέλειο και μόνιμο τύπο ή μορφή. Γίνεται η υλική σου πραγματικότητα. (σελ 238)

Αν και είναι λίγα κομμάτια, είναι -8εωρώ, αρκετά όμορφα... Βέβαια αν κάποιος θέλει να καταλάβει πλήρως όλο το νόημα θα πρέπει να διαβάσει το βιβλίο... Πάμε στο 2ο βιβλίο σιγά σιγά...

Φιλικά Άντη

Συζήτηση με τον Θεό... part 1

Συζήτηση με τον Θεό του Neal Walsch Donald... επιλεγμένα αποσπάσματα...

• Η σωστή προσευχή, επομένως δεν είναι μια προσευχή ικεσίας, αλλά μια προσευχή ευγνωμοσύνης.
• Σου έχουν μιλήσει για την επιβίωση του ισχυρότερου, τη νίκη του δυνατότερου, την επιτυχία του εξυπνότερου. Εξαιρετικά λίγα λέγονται για την δόξα εκείνου που αγαπά περισσότερο. (σελ. 40)
• Η εσωτερική φωνή είναι η πιο δυνατή φωνή με την οποία μιλάω, επειδή είναι η πλησιέστερη σε σας. (σελ.41)
• Το βαθύτερο μυστικό είναι πως η ζωή δεν είναι μια διαδικασία ανακάλυψης, αλλά μια διαδικασία δημιουργίας. Δεν ανακαλύπτεις τον εαυτό σου, αλλά δημιουργείς τον εαυτό σου από την αρχή... Μην ψάχνεις λοιπόν να ποιος είσαι, ψάξε να ορίσεις ποιος θέλεις να είσαι. (σελ.42)
• Εκείνοι που πιστεύουν πως ο Θεός είναι το Παν το Υπαρκτό και το Παν το μη Υπαρκτό είναι αυτοί που η κατανόηση τους είναι σωστή. (σελ. 46)
• * Γιατί μόνον όταν μπορέσουν να δεχτούν την ευθύνη για το όλο μπορούν να επιτύχουν την δύναμη να αλλάξουν ένα μέρος του (σελ.61)
• Ο πόνος προκύπτει από το πως έκρινες και από τη γνώμη που σχημάτισες σχετικά με κάτι. Άλλαξε γνώμη και ο πόνος θα εξαφανιστεί. (σελ. 63)
• Όμως μην κρίνεις και μην επικρίνεις, γιατί δεν ξέρεις γιατί συμβαίνει κάτι ούτε και για ποιο σκοπό. (σελ64)
• Επομένως δόξαζε κάθε άνθρωπο και κάθε περίσταση και πρόσφερε τις ευχαριστίες σου. Έτσι επιβεβαιώνεις την τελειότητα της δημιουργίας του Θεού και δείχνεις την Πίστη σ'αυτήν. Γιατί τίποτε δεν γίνεται τυχαία στον κόσμο του Θεού και δεν υπάρχει αυτό που λέτε σύμπτωση. Ούτε παθαίνει συμφορές ο κόσμος από τυχαία επιλογή ή από κάτι που αποκαλείτε μοίρα. αν μια χιονονιφάδα είναι πέρα για πέρα τέλεια στο σχεδιασμό της, τότε δε νομίζεις ότι το ίδιο θα μπορούσε να λεχτεί και για κάτι τόσο υπέροχο όπως η ζωή σου; (σελ 73)
• Να παρατηρείς, επομένως, τις επιλογές των άλλων, αλλά να μην τις κρίνεις. Να ξέρεις πως η επιλογή τους είναι τέλεια γι' αυτούς τώρα, αυτήν την στιγμή, αλλά να στέκεις έτοιμος να τους βοηθήσεις αν έρθει κάποια στιγμή που ψάχνουν για μια καινούργια επιλογή, μια διαφορετική επιλογή, μια υψηλότερη επιλογή. (σελ 74)
• Έτσι λοιπόν, και η αγάπη δεν είναι η απουσία ενός συναισθήματος (μίσους, φόβου, λαγνείας, ζήλιας, απληστίας), αλλά το σύνολο όλων των συναισθημάτων. Το άθροισμα. Το συναθροιστικό ποσόν. Το Παν. Έτσι, για να βιώσει η ψυχή την τέλεια αγάπη, πρέπει να βιώσει κάθε ανθρώπινο συναίσθημα. (σελ 119, 120)
• Ο σκοπός της ανθρώπινης ψυχής είναι να βιώσει τα πάντα, έτσι που να μπορεί να είναι τα πάντα. (σελ 120)
• Όμως σου λέω τούτο, είναι πολύ πιο δύσκολο να αρνηθείς το ποιος είσαι παρά να το δεχτείς. Είσαι καλοσύνη και έλεος και συμπόνια και κατανόηση. Είσαι γαλήνη και χαρά και φως. Είσαι συγχώρεση και υπομονή, δύναμη και κουράγιο, αρωγός σε ώρα ανάγκης, παρηγορητής σε ώρες σύγχυσης. Είσαι η βαθύτερη σοφία και η ύψιστη αλήθεια, η μεγαλύτερη γαλήνη και η μεγαλύτερη αγάπη. Είσαι αυτά τα πράγματα. Κι έχουν υπάρξει στιγμές της ζωής σου που έχεις γνωρίσει τον εαυτό σου ως αυτά τα πράγματα. (σελ 123)
• Φώτιση είναι να καταλάβεις πως δεν υπάρχει πουθενά να πας, τίποτε να κάνεις και κανένας που πρέπει να είσαι, εκτός από αυτός ακριβώς που είσαι αυτή την στιγμή. (σελ138)
• Όμως η απάρνηση με την κλασσική έννοια της αυταπάρνησης δεν είναι απαραίτητη (σελ 140 Part1)
• Ένας αληθινός δάσκαλος δεν "παραιτείται" από κάτι. Ένας αληθινός δάσκαλος το βάζει απλώς στην άκρη, όπως θα έκανε με καθετί που δεν το χρειάζεται πια.(σελ 140 part2)
• Ότι αποκρούεις επιμένει. Ό,τι κοιτάς εξαφανίζεται. (σελ 140)
• Ο απαρνητής ποτέ δεν αρνείται το πάθος. Ο απαρνητής αρνείται απλώς την προσκόλληση στα αποτελέσματα. Το πάθος είναι η αγάπη της δράσης. Η δράση είναι ύπαρξη βιωμένη. Όμως τι δημιουργείται συχνά ως μέρος της δράσης; Προσδοκία. Το να ζεις τη ζωή σου χωρίς προσδοκία, χωρίς την ανάγκη για συγκεκριμένα αποτελέσματα, αυτό είναι ελευθερία. Αυτό είναι Θεϊκότητα. Έτσι ζω Εγώ. (σελ 141)
• Η απάρνηση είναι μια απόφαση να αρνηθείς την ανάγκη για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. (σελ 141)
• Το νόημα στη ζωή δεν είναι να φτάσεις κάπου. Είναι να παρατηρήσεις ότι είσαι και πάντα ήσουν ήδη εκεί. Είσαι πάντα και για πάντα στη στιγμή της καθαρής δημιουργίας. Το νόημα στη ζωή, επομένως, είναι να δημιουργείς το ποιος και τι είσαι και μετά να το βιώνεις. (σελ 145)
• Ο πόνος είναι μια άσκοπη πλευρά της ανθρώπινης εμπειρίας και δεν είναι μόνον άσκοπη, είναι ασύνετη, άβολη και "βλάπτει σοβαρά την υγεία σας". (σελ 147)
• Ο αληθινός δάσκαλος δεν υποφέρει καθόλου σιωπηλά, αλλά απλώς εμφανίζεται να υποφέρει αγόγγυστα. η αιτία που ο αληθινός δάσκαλος δε γογγύζει είναι ότι δεν υποφέρει, αλλά απλώς βιώνει μια σειρά περιστατικών που εσείς θα τις αποκαλούσατε αβάστακτες. (σελ 144)
• Ένας εν ενεργεία δάσκαλος δεν μιλάει για πόνο επειδή ένας εν ενεργεία δάσκαλος καταλαβαίνει σαφώς την δύναμη του λόγου κι έτσι απλώς επιλέγει να μην κάνει λόγο γι αυτό. (σελ 149)
• Διάλεγε, αλλά μη θέλεις. (σελ 153)
• Ας ξεκαθαρίσουμε πως "το να είσαι στο πνευματικό παιχνίδι" σημαίνει να αφιερώνεις όλο σου το νου, όλο σου το σώμα, όλη την ψυχή στην διαδικασία της δημιουργίας του εαυτού κατ' εικόνα και καθ΄ομοίωση του Θεού (σελ 156)
• Η ζωή σου είναι πάντα το αποτέλεσμα των σκέψεων σου γύρω από αυτήν, συμπεριλαμβανομένης και της προφανώς δημιουργικής σου σκέψης ότι σπάνια παίρνεις αυτό που θέλεις. (σελ 163)
• Όμως ο σκοπός μιας σχέσης δεν είναι να έχεις κάποιον άλλο που να μπορεί να σε γεμίσει. Είναι το να έχεις έναν άλλο με τον οποίο να μοιραστείς την πληρότητα σου. (σελ. 169)
• Δεν είναι στη δράση του άλλου, αλλά στη δική σας αντί - δράση, εκεί που θα βρεθεί η λύτρωση σας. (σελ 175)
• Υπάρχουν δάσκαλοι που έχουν διδάξει: δεν μπορείς να τα έχεις όλα, μέχρι να είσαι πρόθυμος να παραιτηθείς από αυτά. (σελ 182)
• Αυτό που θα σε πάει από εδώ εκεί ταχύτατα είναι η απόλυτη ειλικρίνεια: το να είσαι πρόθυμος να βεβαιώσεις, να αναγνωρίσεις και να δηλώσεις ακριβώς το πως αισθάνεσαι σχετικά με κάτι. Πες την αλήθεια σου καλοσυνάτα, αλλά πλήρως και ολοκληρωτικά. Ζήσε την αλήθεια σου ήπια, αλλά απόλυτα και με συνέπεια. Άλλαξε την αλήθεια σου εύκολα και γρήγορα όταν η εμπειρία σου φέρνει μια νέα καθαρότητα. (σελ 184)

Συνεχίζεται....

ΟΜ ΜΑΝΙ ΠΕΜΕ ΧΟΥΝΓΚ - om mani padme hum

To om mani padme hum είναι το μάντρα του Βούδα την συμπόνιας Avalokiteśvara ή αλλιώς Chenrezig....



ΟΜ:
Είναι λευκό. Η συλλαβή που ενσαρκώνει όλες τις φωτισμένες ποιότητες. Η φύση της είναι η τελειοποίηση της νοητικής σταθερότητας. Αντιστοιχεί στο ευδαιμονικό βασίλειο των θεών. Το συμπληρωματικό αντίθετο της είναι η υπερηφάνεια. Η υπερηφάνεια προκαλεί δυστυχία εξαιτίας του γεγονότος της πτώσης σε κατώτερες συνθήκες ύπαρξης. Η συλλαβή ΟΜ διαλύει την υπερηφάνεια και τις συνέπειες της.

ΜΑ:
Είναι πράσινο. Η συλλαβή της δραστηριότητας. Η φύση της είναι η τελειοποίηση της υπομονής. Αντιστοιχεί στο βασίλειο των ημίθεων. Το αντίθετο της είναι η ζήλια που έχει σαν συνέπεια τις συγκρούσεις και την πάλη των ημίθεων μεταξύ τους. Το ΜΑ διαλύει την ζήλια και τις συνέπειες της.


ΝΙ:
Είναι κίτρινο. Η συλλαβή της πρωταρχικής σοφίας που ενώνει σώμα-λόγο-νου-ποιότητες και δραστηριότητα. Η φύση της είναι η τελειοποίηση της ηθικής. Αντιστοιχεί στο βασίλειο των ανθρώπων. Το αντίθετο της είναι η άγνοια που παράγει τη δυαδικότητα και επιφέρει τη δυστυχία στους ανθρώπους με την μορφή της γέννησης, της αρρώστιας, των γηρατειών και του θανάτου. Το ΝΙ διαλύει την αιτία και το αποτέλεσμα (κάρμα).

ΠΕ:
Είναι γαλάζιο. Η συλλαβή του σώματος. Η φύση της είναι η τελειοποίηση της προσοχής. Αντιστοιχεί στο βασίλειο των ζώων. Το αντίθετο της είναι η νοητική πυκνότητα που παράγει την δυστυχία της έλλειψης ευφυΐας. Το ΠΕ διαλύει την νοητική πυκνότητα και τις συνέπειες της.

ΜΕ:
Είναι κόκκινο. Η συλλαβή του λόγου. Η φύση της είναι η τελειοποίηση της προσφοράς. Αντιστοιχεί στο βασίλειο των ακόρεστων πνευμάτων. Το αντίθετό της είναι η απληστία, η επιθυμία και η προσκόλληση, τα οποία προκαλούν τις δυστυχίες της δίψας, της πείνας και του ανικανοποίητου των "πεινασμένων φαντασμάτων". Το ΜΕ διαλύει την απληστία και τις συνέπειες της.

ΧΟΥΝΓΚ:
Είναι μαύρο. Η συλλαβή του νου. Η φύση της είναι η τελειοποίηση της καθαρής γνώσης. Αντιστοιχεί στο βασίλειο των κολάσεων. το αντίθετο της είναι ο θυμός και το μίσος που γεννούνται από τη δυαδικότητα και παράγουν τις δυστυχίες της ζέστης και του κρύου που βιώνουν τα όντα στις κολάσεις. Το ΧΟΥΝΓΚ διαλύει όλες τις αιτίες και τα αποτελέσματα του κάρμα.

Άντρες!!!!

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μερικοί άντρες δεν μιλάνε ποτέ για τις προηγούμενες σχέσεις τους...
Εκεί εσύ να ρωτάς, αυτοί εκεί τίποτα, το αμίλητο νερό... και αν τύχει και απαντήσουν δίνουν απαντήσεις του στυλ "ε δεν θυμάμαι", "αυτά ανήκουν στο παρελθόν", "δεν τα συζητάω αυτά", "δεν έχει σημασία" κλπ....
Ένα σωρό απαντήσεις μόνο και μόνο για να αποφύγουν το θέμα...
και δεν είναι ότι δεν θυμούνται και καλά, απλά δεν θέλουν να τα συζητάνε ή να τα θυμούνται...
Τέλος πάντων, την θεωρώ πολύ βλακώδες αυτή την συμπεριφορά, απλά γιατί ένας άντρας είναι αυτός που είναι διότι έχει ζυμωθεί και ωριμάσει μέσα από αυτές τις προηγούμενες σχέσεις (και όχι μόνο αλλά και από αυτές)...

Όταν δηλαδή εγώ θέλω να γνωρίσω έναν άνθρωπο, θέλω να ξέρω τα πάντα γι' αυτόν, το ποιος ήταν και να γνωρίσω το ποιος είναι....
Δηλαδή σκεφτείτε να θέλετε να πάτε μαζί διακοπές και να λες "πάμε σε αυτό το νησί;" και να σου λέει "έχω πάει...", κ ρωτάς να μάθεις με ποιον/α κα σου λέει με φίλους και εσύ βρίσκεις φωτογραφίες του στο νησί με την πρώην του...
Δηλαδή δεν είναι ελεεινό; Γιατί να μην απαντήσει με ειλικρίνια όπως απαντάει σε όλα όσα δεν αφορούν πρώην?

άντρες blogger αν το δείτε περιμένω απόψεις γιατί θα σκάσω....


Φιλικά
Άντη

Τοκ,τοκ "ποιος είναι;" - "ο καρκίνος"

κάπως έτσι μας χτυπάει την πόρτα, ποιος άλλος; ο Καρκίνος...
και δεν εννοώ κανά άντρα με που ανήκει στο ζώδιο του καρκίνου, αναφέρομαι στην ασθένεια.
Από τον Απρίλιο ο καρκίνος χτύπησε και την πόρτα όπου μένω και εισχώρησε στο στήθος της μητέρας μου... Τα γενέθλια της που έπεφταν την μέρα του πάσχα δεν ήταν καθόλου χαρούμενα, ούτε κ εορταστικά. Μάλλον μια βαθιά θλίψη είχαν γι' αυτό που θα ερχόταν την επόμενη μέρα... Εισαγωγή στο χειρουργείο και αφαίρεση του όγκου. Είπαν πως ήταν τυχερή, ο όγκος ήταν στο 2ο στάδιο, δεν είχε προχωρήσει στους λεμφαδένες, αλλά της λέει ο χειρούργος "ας κόψουμε όμως το στήθος για καλό κ για κακό", πάει και ο αριστερός μαστός.... "έβγαλα και μερικούς πρησμένους λεμφαδένες για καλό και για κακό", πάει και το χέρι αχρηστεύτηκε...
και έρχεται η πρώτη από τις έξι χημειοθεραπείες, την παραμονή της Παναγίας...
όλα πήγαν καλά, ούτε εμετοί, ούτε ζαλάδες, τίποτα, κ η πρώτη εξέταση αίματος για τα αιμοπετάλια ήταν καλή...
Κάθε 3 εβδομάδες θα κάνει και μια χημειοθεραπεία και κάθε εβδομάδα εξέταση αίματος...
η δεύτερη εξέταση δυστυχώς δεν ήταν καλή, είχαν πέσει τα αιμοπετάλια, ο αιματοκρίτης και αναγκαστικά έπρεπε να κάνει μια ένεση για να αναγκαστεί ο οργανισμός να παράγει πολλά περισσότερα... όμως αυτή η παραγωγή δεν είναι ανώδυνη...
Πονούσαν τα κόκαλα της για ώρα, δεν μπορούσε να αναπνεύσει...
Έκανε 3 ενέσεις και πλέον έχουν αρχίσει να πέφτουν και τα μαλλιά της...
Εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν, είναι πολύ δύσκολο να βλέπω την μητέρα μου να κλαίει και να πονάει, να φοβάται μην κάνει μετάσταση ο καρκίνος και να έχει αυτή την άσχημη ψυχολογία...
Πραγματικά αν δεν το περάσει κανείς δεν ξέρει πως είναι, ούτε να φανταστεί μπορεί...

Ένας φίλος που δουλεύει σε εργαστήριο πυρηνικής ιατρικής, μου έλεγε πως του είχαν φέρει ένα παιδάκι που ο οργανισμός από τα πολλά χημικά δεν μπορούσε να παράγει τίποτα και του έκαναν μετάγγιση αίματος... Ο θεός να δίνει κουράγιο σε όλους...
Είναι πιο δύσκολο για τους γονείς να βλέπουν άρρωστα τα παιδιά τους, αλλά ο πόνος είναι πόνος...

angels

6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ερασιτεχνικής Αστρονομίας 2009

Αξιότιμοι φίλοι,

Ο Σύλλογος Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης (Σ.Ε.Α.Θ.), είναι ένας φορέας γνώσης και πολιτισμού που δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Οι μέχρι τώρα δράσεις μας σκοπό έχουν την παροχή μιας εναλλακτικής πολιτιστικής πρότασης, στον κόσμο της Θράκης και την προσέγγιση της εξειδικευμένης, αλλά συναρπαστικής επιστήμης της αστρονομίας με το ευρύ κοινό.
Η πανελλήνια κοινότητα των ερασιτεχνών αστρονόμων στο τελευταίο της συνέδριο αποφάσισε ομόφωνα να παραχωρήσει στον ΣΕΑΘ το προνόμιο και την υποχρέωση της διοργάνωσης του 6ου πανελληνίου συνεδρίου ερασιτεχνικής αστρονομίας το 2009 στην Θράκη.
Η οργανωτική επιτροπή του 6ου ΠΣΕΑ αποφάσισε την πραγματοποίηση του συνεδρίου στην Αλεξανδρούπολη στις 25 – 27 Σεπτεμβρίου 2009.

Τόπος Διεξαγωγής : ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΡΑΚΗΣ
ALEXANDER BEACH Hotel & Convention Center
2o χλμ Εθνικής Οδού Αλεξ/πολης - Θεσ/νίκης
http://www.alexbh.gr
τηλ : 25510 – 39290

Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του συνεδρίου εντός των επομένων μηνών. Ευελπιστούμε την υποστήριξη (ηθική και οικονομική) και την καλύτερη δυνατή συνεργασία μαζί σας.

Εκ μέρους της Οργανωτικής Επιτροπής του 6ου ΠΣΕΑ
Με τιμή για λογαριασμό του
Συλλόγου Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης

Πρασόπουλος Δημήτρης
Πρόεδρος ΣΕΑΘ

Το μυστικό της επιτυχίας

καλημέρα σας...
Σήμερα αξιώθηκα να δω την ταινία step up ΙΙ, πολύ όμορφη ταινία, με πολύ πάθος για τον χορό...
Δεν ξέρω αν φταίνε οι ταινίες ή αν εγώ δεν πάω καλά, αλλά κάθε ταινία με βάζει σε σκέψεις και μιας και δεν είναι εδώ η αδερφή μου- που πήγε στην Κοζάνη για το ΠΣΚ, θα πω γράψω τις σκέψεις μου εδώ...
θα έχω την ψευδαίσθηση ότι θα τις διαβάσει και κάποιος^^
Που λέτε συνειδητοποίησα ότι όταν ένας άνθρωπος κάνει αυτό που αγαπάει τότε πετυχαίνει. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι για κάτι μπορεί να υπάρχουν πολλά ταλέντα, βέβαια κατάλαβα ότι δεν είναι κακό να είναι πολύ άνθρωποι καλοί στο τραγούδι ή στον χορό ή στην ζωγραφική, την ηθοποιία κλπ...
Όλοι όσοι έχουν μείνει πραγματικά στην ιστορία είναι γιατί αγαπούσαν αυτό που έκαναν, το αγαπούσαν και δόθηκαν σε αυτό...
Όμως δεν ξέρω, έχουν όλοι οι άνθρωποι κάποιο ταλέντο και αν έχουν πως θα το ανακαλύψουν;
φαντάζεσαι κάποιος που θέλει να μάθει που έχει ταλέντο να ξεκινήσει και να χαραμίσει την ζωή του από εδώ κι από εκεί δοκιμάζοντας τα πάντα μέχρι να δει τι πραγματικά αγαπάει;
θέλω να πιστεύω ότι κάποιος τρόπος υπάρχει, κάτι μέσα μια φωνή ίσως μας φωνάζει τι πραγματικά αγαπάμε και σε τι πραγματικά είμαστε καλοί...
Για να κάνω μια ψυχανάλυση (η άσχετη :P) στον εαυτό μου, αυτοί οι προβληματισμοί δημιουργούνται διότι ψάχνω και εγώ ακόμα να βρω σε τι είμαι καλή. Γιατί νομίζω (διότι δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για τίποτα) ότι σε κανέναν δεν θα άρεσε να είναι βάρος στην κοινωνία, να μην μπορεί να προσφέρει τίποτα.
ο καθένας μας μπορεί να κάνει και κάτι, είναι καλός σε κάτι και με αυτόν τον τρόπο θα προσφέρει και θα το ευχαριστιέται κιόλας γιατί θα του αρέσει η δουλειά του...
Οπότε καταλήγουμε ότι το μυστικό της επιτυχίας είναι η αγάπη σε αυτό που κάνεις και η εξάσκηση..
Αλλά εδώ σε θέλω κάβουρα πως βρίσκεις τι είναι αυτό που αγαπάς;


Προβληματισμένη
Άντη

και για το τέλος ένα καταπληκτικό κομμάτι της Sarah Brightman

Water movie (must)

Μπορεί να μην κοιμήθηκα μόνο και μόνο για να δω αυτή την ταινία αλλά άξιζε τον κόπο.
Είναι παραγωγής 2005, αρκετά παλιά και την έψαχνα αρκετό καιρό...

Όλα εξελίσσονται το 1938 όπου οι χήρες ζούνε όλες μαζί σε σπίτια και σύμφωνα με τον νόμο που τους έχουν πει δεν δικαιούνται να ξανά παντρευτούν...
Όλα όμως αλλάζουν όταν ένα μικρό κοριτσάκι, ετών 7, μένει χήρα και πηγαίνει στο σπίτι.
Φέρνει τα πάνω κάτω και είναι η αιτία που μια νέα, όμορφη χήρα γνωρίζει ένα παλικάρι και ερωτεύονται...
Όμως στην ζωή δεν μπορούν να είναι όλα όμορφα, δυστυχώς τα καθεστώτα δεν το επιτρέπουν...
Είναι μια πολύ συγκινητική ταινία που με έκανε να κλάψω, με δυνατές στιγμές που αποτυπώνεται η θλίψη, η εκμετάλλευση και η αίσθηση της αδικίας...
Βλέπουμε την παιδική αθωότητα και ανεμελιά και το πως μπορεί να γκρεμιστεί...

Είναι πολύ καλή ταινία και την προτείνω... Όσα και να πω είναι λίγα αν δεν την δείτε...

ορίστε και το trailer


imdb
wiki

Η δύναμη της μουσικής

Έχετε νιώσει ποτέ ερωτευμένοι, ευτυχισμένοι, πλήρεις ακούγοντας ένα μουσικό κομμάτι;
Δεν ξέρω πολλά από μουσική και εννοώ νότες, κλειδιά πεντάγραμμα και όλα όσα περιλαμβάνει η γνώση για την δημιουργία μιας μελωδίας....Στην πραγματικότητα δεν ξέρω τίποτα.
Μόνο 12 νότες στην φλογέρα για έναν χλιαρό ρυθμό μπορώ να παίξω....
Σήμερα μετά από αρκετό βασανιστήριο κατάφερα να λάβω στο email μου ένα μουσικό κομμάτι προερχόμενο από πιάνο...
Δεν ξέρω αν έχετε δει το anime Piano no Mori (να το κατεβάσετε το συνιστώ), αν δεν το έχετε δει να το δείτε και όσοι το έχετε δει αλλά και όσοι αγαπούν το πιάνο μπορούν να καταλάβουν την αίσθηση ενός μαγευτικού ακούσματος...
Στην αρχή μου έφερε στο νου το Sadness and Sorrow ένα από τα soundtrack του Naruto



Αλλά στην συνέχεια διαπίστωσα πως είναι το κάθε ένα διαφορετικό κομμάτι...

Αυτή η δύναμη που έχουν αυτά τα κομμάτια σε κάνουν να συγκινηθείς να θες να κλάψεις, αλλά ταυτόχρονα σε κάνουν να νιώθεις μια παράξενη γαλήνη και ηρεμία...
Λατρεύω το πιάνο, ελπίζω κάποτε να καταφέρω να παίξω και με τα δύο χέρια, όπως κάνω στα όνειρα μου.....

Αγαπητέ Γιώργο σε ευχαριστώ για το κομμάτι που μου έστειλες.
Εύχομαι να είσαι πάντα καλά και να χαμογελάς...

Φιλικά
Χρυσοβαλάντη

Μια άτυχη στιγμή

Χτυπάει το ξυπνητήρι του κινητού, το κλείνω και σκέφτομαι πως θέλω να κοιμηθώ ακόμα 5 λεπτά. Ανοίγω τα μάτια και κοιτάζω το ρολόι, πέρασε η ώρα. Σηκώνομαι βιαστικά πηγαίνω στην τουαλέτα πλένομαι, ντύνομαι, πίνω λίγο χυμό και κατεβαίνω στο αυτοκίνητο. Ακόμα μια μέρα ξεκινάει και πηγαίνω στην δουλειά.
Κάθομαι στην θέση του συνοδηγού και ψάχνω μέσα στο χάος της τσάντας μου να βρω το ipod. Μόλις το βρίσκω, βάζω τα ακουστικά στα αφτιά μου και χάνομαι στις νότες τις μουσικής για 15 λεπτά, όσο κρατάει κ η διαδρομή μέχρι την δουλειά... Την προηγούμενη μέρα είχα φύγει λίγο νωρίτερα και δεν πρόλαβα να κάνω όλες τις δουλειές που έπρεπε, οπότε σήμερα θα είχα πολύ δουλειά.
Πράγματι, από την ώρα που έφτασα σαν ρομπότ ξεκίνησα να κάνω όλα όσα είχα αφήσει και όλα όσα ήταν σημερινά... Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα, πήγα στο κεντρικό κατάστημα στην Αριστοτέλους, μετά έκανα μία βόλτα μέχρι την Αγία Σοφία για μια δουλειά που ήθελε μια υπάλληλος και αποφασίζω να πάω μέχρι την Ναβαρίνου να χαζέψω τίποτα. Αφού τελειώνω με τις βόλτες επιστρέφω στο κατάστημα και ετοιμάζομαι να πάω στο ταχυδρομείο...
Να φανταστείτε περίμενα 15 λεπτά να μου δώσουν χρήματα και τελικά έφτασα στο ταχυδρομείο στις 1.30μμ πάλι καλά που κλείνει στις 2... Βέβαια και το ταχυδρομείο είχε μόνο έναν υπάλληλο για να εξυπηρετεί και έτσι τελείωσα από εκεί στις 2.05. Επιστρέφω στην δουλειά και διαπιστώνω ότι κάτι έχει γίνει λάθος με τα γράμματα, έστειλα περισσότερα και δεν ξέρω τι έστειλα. Κάθομαι και αρχίζω να ψάχνω στα χαρτιά μου τι έστειλα... Να σημειώσουμε εδώ ότι η τράπεζα στις 2.00 κλείνει και την ώρα που έφτασα ήταν μόνο μια πελάτισσα μέσα. Καθώς ψάχνω τα χαρτιά μου ακούω μια φωνή να με φωνάζει. Απαντώ "έρχομαι σε λίγο, δεν μπορώ τώρα" και συνεχίζω να ψάχνω τα χαρτιά μου και ξανακούω την ίδια φωνή να με φωνάζει και σκέφτομαι "ρε γαμώτο μια φωτοτυπία δεν μπορούν να βγάλουν μόνοι τους;". Τέλος πάντων σηκώνομαι βγάζω τι φωτοτυπίες ήθελε η υπάλληλος να της βγάλω φεύγει η πελάτισσα και συνεχίζω το ψάξιμο για το γράμμα... Ακούω μετά από 2 δευτερόλεπτα την ίδια υπάλληλο να φωνάζει "Γιάννη (ο σεκιουριτάς) έλα λίγο να μου βγάλεις μια φωτοτυπία το ρολό από το ATM". Πάει ο σεκιουριτάς παίρνει το ρολό το βγάζει μια φωτοτυπία και τις τα πηγαίνει πίσω, αυτή απαντάει "Δώσε το ρολό στην Βαλάντη (σε εμένα δλδ) να το τυλίξει" και έρχεται ο σεκιουριτάς και μου το αφήνει στο γραφείο μου. "Σιγά μην το μαζέψω σκέφτομαι" και συνεχίζω να κάνω τις δουλειές μου με τα εισερχόμενα έγγραφα. Σήμερα θα σχολούσα στις 2.45 και ήθελα οπωσδήποτε να φύγω στην ώρα μου και να μην καθυστερήσω. Σε αντίθεση με τους υπαλλήλους της τράπεζας εγώ δεν πληρώνομαι υπερωρίες και η συμφωνία δεν ήταν να κάθομαι περισσότερο.
Μόλις φτάνει η ώρα παίρνω τα πράγματα μου χαιρετώ και πάω να φύγω αλλά με σταματά η διευθύντρια.
-"που πας;", μου λέει.
-"σχόλασα, είναι 3 παρά τέταρτο", της λέω.
-"τελείωσες τις δουλειές σου;", ανταπαντά εκείνη.
-"όχι, δεν τις πρόλαβα όλες, την Δευτέρα θα τις κάνω" της απαντώ κ εγώ.
-"και αυτό το ρολό τι είναι εκεί πάνω;"
-"δεν είναι δικό μου, της Νάντιας (της υπαλλήλου που αναφέρω πιο πάνω) είναι".
Αυτά είπα, ανοίγω την πόρτα και εξαφανίζομαι...
Δεν ξέρω τι έγινε μετά και δεν νομίζω να μάθω, αλλά τα καλύτερα έρχονται στην συνέχεια..
Πηγαίνω στην στάση και περιμένω το λεωφορείο για να πάω στον σταθμό. Την ώρα που ερχόταν κάνω ένα βήμα και κατεβαίνω από το πεζοδρόμιο. Όμως δεν είχα υπολογίσει σωστά το φρεάτιο που βρίσκεται ακριβώς μπροστά από την στάση και έτσι όπως πατάω το δεξί πόδι, μου γυρίζει ο αστράγαλος και πέφτω κάτω...
Μια γυναίκα και ένας άντρας με βοηθάν να σηκωθώ, μου μαζεύουν τα πράγματα που σκόρπισαν στον δρόμο και με βοηθάν να κάτσω στην στάση. Μου προτείνουν να καλέσουν ένα ασθενοφόρο αλλά αρνούμαι "θα τηλεφωνήσω στον πατέρα μου" τους λέω. τηλεφωνώ στο πατέρα μου " Πατέρα έπεσα, στραμπούληξα τα πόδια μου δεν μπορώ να περπατήσω"...

Μετά από 20 λεπτά έρχεται ο πατέρας μου και με πηγαίνει στο Παπαγεωργίου...
Η διάγνωση λέει διάστρεμμα στο δεξί πόδι και κάταγμα πτέρνας στο αριστερό...
Μου έβαλε νάρθηκα στο αριστερό το δεξί το έχω δεμένο, κ μου έδωσε και ενέσεις να κάνω στην κοιλιά...

Που λέτε αυτή ήταν μια διαφορετική, αξέχαστη θα μπορούσα να πω Παρασκευή, και θα είμαι έτσι για 1 μήνα... οπότε θα λιώσω στο laptop και στο wow, αφού δεν μπορώ να περπατήσω :P

Φιλικά
Άντη

:P

Καταπληκτικό

Στην εικόνα ακριβώς από κάτω βλέπουμε μια από τις σφραγίδες της Ate Bank...
Στην αρχή νόμιζα πως μοιάζει με ένα τεκτονικό σύμβολο, μετά κατάλαβα ότι ήταν ένα Α (αγροτική) και ένα Τ (τράπεζα)....
Όμως και πάλι γιατί να είναι έτσι το Α δηλαδή γιατί η γραμμή στην μέση να πηγαίνει προς τα κάτω ;
Έψαξα στο νετ κ βρήκα και το γνωστό τεκτονικό σύμβολο με τον διαβήτη και τον χάρακα να
τέμνονται....


Ε τώρα πείτε μου μοιάζουν ή δεν μοιάζουν...

Συγγραφείς και βιβλία

Όταν ήταν ακόμα αρχή στην τράπεζα και δεν ήμουν μόνη, είχα λίγο χρόνο για να σκέφτομαι διάφορα πράγματα.... ένα από αυτά ήταν το για ποιον λόγο κάποιος να θέλει να γράψει ένα βιβλίο.. Υπάρχουν εκατοντάδες - χιλιάδες βιβλία, νομίζω πως είναι περισσότερα και από ολόκληρο τον πληθυσμό της Γης, δεν θέλω να φανώ υπερβολική αλλά αυτή η εντύπωση μου έχει δοθεί από αυτά που βλέπω...
Ο καθένας γράφει και από ένα, δύο ή περισσότερα βιβλία, αλλά για ποιον λόγο; Τι είναι αυτό που τον ωθεί να το κάνει; Για οικονομικούς λόγους; Το βλέπει επαγγελματικά επειδή ίσως έχει κάποιο "λέγειν";
Και άντε πείτε ότι κάποιος γράφει ένα βιβλίο είτε ιστορικό (επειδή δεν υπάρχουν μερικές χιλιάδες! - λέμε τώρα), είτε μυθιστόρημα (από ένα βίωμα ή από την φαντασία του) ή κάποιο βιβλίο φιλοσοφίας, μεταφυσικής, αστρολογίας και οτιδήποτε άλλο... το κάνει για δικούς του λόγους, οικονομικοψωνιστικούς...
Δεν έχει σημασία...
Με πιο κριτήριο κάποιος πηγαίνει και αγοράζει ένα βιβλίο; Λόγο του εξώφυλλου;(ναι παίζει και αυτό η σιστερ μου όταν δει ένα ωραίο εξώφυλλο αγοράζει το βιβλίο, αλλιώς δεν πρόκειται να ανοίξει βιβλίο μέχρι να πεθάνει :P)...τεσπα συνεχίζω....
Γιατί να αγοράσει λοιπόν ένα βιβλίο; εντάξει και δεν αναφέρομαι σε μυθιστορήματα γιατί εκεί ο καθένας αγοράζει ότι ιστορία τον ελκύει...
Αλλά πχ φιλοσοφικά, ιστορικά, μεταφυσικά, δοκίμια...
Υπάρχουν τόσα πολλά!!! πως επιλέγει κάποιος ποιο είναι το καταλληλότερο και το παίρνει;

Κάτι τέτοια με απασχολούσαν που λέτε μια μέρα στην τράπεζα... και όλα αυτά γιατί σκέφτηκα πως θα ήθελα να μοιάσω στον Δάσκαλο (αν κ προτιμάω να τον λέω παππού, όμως θα μιλήσουμε άλλη ώρα γι' αυτόν).

εκείνο το βράδυ έβαλα να δω μια ταινία στο pc να με πάρει ο ύπνος και το τέλος της μου έδωσε μια απάντηση στο ερώτημα "γιατί κάποιος γράφει ένα βιβλίο;"
Η απάντηση που πήρα είναι πως κάποιος γράφει ένα βιβλίο γιατί έτσι μένει στην αιωνιότητα, δεν ξέρω αν θα μου πείτε πως αυτό είναι πολύ ματαιόδοξο- να το πω; εγωκεντρικό- να το πω; δεν ξέρω πως να το πω αλλά μου φάνηκε κάπως όταν το είδα πρώτη φορά...
Βέβαια το σκέφτηκα, ακόμα το σκέφτομαι και νομίζω πως δεν είναι κακό κάποιος να αφήσει ένα κομμάτι του πίσω - μπρος, εκεί που έζησε τέλος πάντων... και όχι για να τον θυμούνται αλλά να το δώσει σαν προσφορά σε όσους ενδιαφέρονται να το διαβάσουν....
Ακόμα βέβαια δεν απάντησα στο ερώτημα, γιατί να θέλει κάποιος να διαβάσει ένα βιβλίο κάποιου άσχετου που θεωρεί τον εαυτό του συγγραφέα;

Όμως έχω την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα μου δοθεί και αυτή η απάντηση, και ποιος ξέρει όταν μάθω και αυτή την απάντηση να αλλάξω εντελώς γνώμη πάνω στο θέμα αυτό...
Να περνάτε πάντα καλά, και να γράφεται πάντα ότι αισθάνεστε :D

Φιλικά
Άντη

Τα λόγια είναι περιττά

Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας

Την Πέμπτη 27 Μαρτίου συγκεντρωνόμαστε στις 6 το απόγευμα έξω από την Χ.Α.Ν.Θεσσαλονίκης για να διαμαρτυρηθούμε για το Θιβέτ καθώς περνάει η Ολυμπιακή φλόγα μέσα από την Θεσσαλονίκη...

update:

Ανεξαρτησία και ελευθερία στο Θιβέτ

Η ιστορία του Θιβέτ από πηγή

Το Θιβέτ εκτείνεται ανάμεσα σε δύο χώρες με
μεγάλο πολιτισμό, την Ινδία και την Κίνα.
Το όνομά του προέρχεται από σανσκριτική λέξη
και σημαίνει «ουρανός». 
Βρίσκεται σε υψόμετρο 5.000 μέτρων και
συχνά αποκαλείται «η πύλη του κόσμου». 
Σύμφωνα με τον μύθο, οι Θιβετιανοί
στην πλειοψηφία τους Βουδιστές- κατάγονται 
από την ένωση ενός πιθήκου, που αποτελεί
ενσάρκωση του Βούδα, και μιας δράκαινας.
Το Θιβέτ ήταν ένα ισχυρό βασίλειο και
μια πλούσια αγροτική κοινωνία από τον 
7o έως τον 10o αιώνα. Την εξουσία ασκούσε
ο Δαλάι Λάμα, ο  οποίος θεωρείται απόγονος 
του Βούδα και πνευματικός ηγέτης των
Βουδιστών. Τον 13o αιώνα η χώρα κατακτήθηκε
από τον Τζέκινς Χαν και τους Μογγόλους,
οι οποίοι διατήρησαν με διαλύματα την
κυριαρχία τους έως τον 18o αιώνα,
όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι Κινέζοι.
Η περιοχή παρέμεινε υπό τον έλεγχο της
Κίνας έως το 1904, οπότε οι Άγγλοι
κατέστησαν το Θιβέτ βρετανικό προτεκτοράτο.
Το 1907 οι Βρετανοί αναγνώρισαν την
κινέζικη κυριαρχία στο Θιβέτ.
Όμως, λόγω της εσωτερικής αναταραχής
στην Κίνα, το 1911 ο Δαλάι Λάμα βρήκε την
ευκαιρία και εγκατέστησε την εξουσία του.
Μετά την επικράτηση των κομουνιστών
στην Κίνα, το 1949, το ενδιαφέρον του 
«Κόκκινου Δράκου» αναθερμάνθηκε για το Θιβέτ.
Ένα χρόνο αργότερα,ο Λαϊκός 
Στρατός εισήλθε στην πρωτεύουσα Λάσα,
χωρίς την παραμικρή αντίσταση.

Εγκαταστάθηκε τότε μία μικτή κινεζοθιβετιανή
εξουσία έως το 1956, οπότε οι 
ανατολικές επαρχίες επαναστάτησαν,
με την υποστήριξη της αμερικανικής CIA. 
Οι επαναστάτες συνετρίβησαν το 1959 και
η περιοχή ενσωματώθηκε στην Κίνα ως 
αυτόνομη περιοχή. Έκτοτε, γύρω στο
1 εκατομμύριο Θιβετιανοί  έχουν βρει το θάνατο 
από τις κακές συνθήκες διαβίωσης,
αλλά και τις μάχες με τους Κινέζους.
Στο μεταξύ, ο 14ος Δαλάι Λάμα,
που εγκατέλειψε τη χώρα, ζει εξόριστος στο εξωτερικό,
προσπαθώντας να συνεγείρει τη διεθνή κοινή
γνώμη με σκοπό την  ανεξαρτησία του Θιβέτ.
Στους υποστηρικτές του περιλαμβάνονται
γνωστοί αστέρες που έχουν ασπαστεί
τον Βουδισμό, με προεξάρχοντα τον Ρίτσαρντ Γκιρ.

Το παρόν blog είναι υπέρ την ελευθερίας και την ανεξαρτησίας όχι
μόνο του Θιβέτ αλλά όλων όσων βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.
Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου να μην υπάρξουν άλλοι
φόνοι (προσοχή ακατάλληλο περιεχόμενο)
Οι θιβετιανοί είναι ήρεμοι και ειρηνικοί
άνθρωποι, θέλουν την ελευθερία τους και την
ησυχία τους, είναι απαράδεκτη αυτή η συμπεριφορά!
Απαράδεκτη για την εποχή της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας
που υποτίθεται ότι ζούμε... Απαράδεκτη από όλες τις χώρες
που αφήνουν να συμβαίνουν τέτοια ευτράπελα, μόνο και μόνο
για να είναι καλά οι συμμαχίες του...

μερικά Links
Φίλοι του Θιβέτ 
Free tibet 2008
Free tibet
preza tv

7 μειονεκτηματα μου

Γράφω λοιπόν και ε0γω μετά από πρόσκληση του ανίσιχου
ποια θεωρώ πως είναι τα 7 μειονεκτήματα μου...
θα μπω κατευθείαν στο ψητό :Ρ
αν κ δεν έχω καθίσει ποτέ να σκεφτώ σοβαρά μάλλον είναι καιρός να το κάνω...:P

το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι

1. είμαι κολλημένη με το παρελθόν...
Δηλαδή έχω ζήσει ένα ωραίο παρελθόν και έχω κολλήσει εκεί, θέλω να το ξαναζήσω όμως όχι σαν κάτι εξελίξιμο αλλά με τα ίδια πρόσωπα και τις ίδιες (όμορφες) καταστάσεις του παρελθόντος...
Αυτό δεν με αφήνει να προχωρήσω μπροστά όσο χρειάζεται...


2. Είμαι πεισματάρα...
...σε λάθος πράγματα...
Δηλαδή αν θα έπρεπε να πεισμώσω και να διαβάσω λίγο παραπάνω ή να προσπαθήσω λίγο περισσότερο, δεν το κάνω....
Πεισμώνω για βλακείες, χμ... εδώ μπαίνει και το ότι είμαι αντιδραστικό στοιχείο, και όταν θέλω να πω το αντίθετο το λέω και πεισμώνω σε αυτό... ακόμα και αν ξέρω πως είμαι λάθος...
πεισμώνω για λίγη ώρα και μετά λέω "οκ, έχεις δίκιο" :P

μετά τι άλλο;
3. Χμ... βγάζω συμπεράσματα για μερικούς ανθρώπους αν θέλετε, επικρίνω εύκολα, αλλά νταξ δεν βγαίνω και το φωνάζω, το κρατάω για τον εαυτό μου μέχρι να επιβεβαιωθώ ή να διαψευσθώ...

4. Το ότι μου αρέσει το συμμάζεμα, και να προσέχω τις λεπτομέρειες είναι μειονέκτημα;
αν και το βλέπω ως συν κάποιοι το θεωρούν κακό, γι' αυτό και το γράφω...

5. Μερικές στιγμές μου έρχεται και κουτσομπολεύω όλο τον κόσμο. Αλλά μόνο αν είναι μαζί με την αδερφή μου... αλλιώς είμαι παναγίτσα που λέει ο λόγος

6. θέλω να ελέγχω την ζωή μου, και όσα την αφορούν, ακόμα και τους ανθρώπους που ασχολούνται, συνδέονται μαζί μου... αυτό βέβαια δεν το κάνω σε καταπιεστικό σημείο. απλά θέλω να γνωρίζω τι γίνεται γύρω μου για να μπορέσω να κρίνω :P (εδώ πάμε στο νουμερο 3 :P)

7. τέλος δεν ξέρω, θα έλεγα πως έχω όλα τα κακά του ζωδίου της παρθένου μόνο που δεν τα θεωρώ μειονεκτήματα αλλά πλεονεκτήματα και ίσως αυτό να είναι το μειονέκτημα μου :S

τέσπα ελπίζω να σας κατατόπισα :P


Προσκαλώ όποιον διαβάσει αυτό το ποστ και γουστάρει να γράψει στο blog του τα μειονεκτήματα του και να μας το πει :D


Φιλικά
Άντη

Θέλω να ταξιδέψω....

Δεν ξέρω αν έχετε νιώσει ποτέ, πως το σπίτι, ή η πόλη, ή η χώρα που μένετε δε σας χωράει πια...
Σαν να είστε εγκλωβισμένοι στην ελευθερία την οποία πιστεύετε πως έχετε...
και ίσως πραγματικά να έχετε μια ελευθερία, να μπορείτε να κάνετε στην καθημερινή ζωή σας ότι πραγματικά θέλετε... όμως και πάλι καμιά φορά κάτι μέσα σας δεν σας τρώει;
Δεν έχει αισθανθεί κανένας σας φυλακισμένος στην "ελευθερία" του;

Κάπως έτσι νιώθω συχνά... ότι δεν με χωράει ο κόσμος στον οποίο ζω, θα ήθελα σαν τον άνεμο, σαν πουλί να πετάω από την μια χώρα στην άλλη και να βλέπω διαφορετικά πράγματα...
κάθε μέρα και κάτι άλλο, που θα μου κάνει εντύπωση....
να δω μέρη που μόνο σε φωτογραφίες βλέπω ή απλά τα φαντάζομαι...
Να γνωρίσω ανθρώπους ευτυχισμένους ή και δυστυχισμένους...
Να μοιραστώ μαζί τους την χαρά μου, την αγάπη μου, τις καινούργιες εμπειρίες μου....
Να μάθω καινούργια πράγματα, νέους τρόπους ζωής και καθημερινότητας....

Όμως αυτό το "ΝΑ" δεν είναι αρκετό για να συμβεί οτιδήποτε θέλω...
και στην πραγματικότητα δεν είναι κάτι που θέλω από πείσμα ή από κάτι άλλο, αλλά είναι κάτι το οποίο το αισθάνομαι βαθιά μέσα μου.

Είναι σαν πληγή, κάθε φορά που αισθάνομαι εγκλωβισμένη αυτή η επιθυμία μου να ταξιδέψω με πονάει, νιώθω ένα κενό και μια απογοήτευση....

και συνειδητοποιώ ότι δεν πιστεύω σε θαύματα (αν έχουν συμβεί αρκετά), δεν πιστεύω πως η ζωή ενός ανθρώπου μπορεί να αλλάξει μέσα σε μια στιγμή...
Δεν βλέπω αλλαγές, δεν βλέπω ροή. Όλα είναι στάσιμα γύρω μου, κ αυτό σημαίνει πως είμαι κ εγώ στάσιμη...

Τυχεροί είναι όσοι μπορούν να ταξιδεύουν και να γνωρίζουν, να μαθαίνουν άγνωστα πράγματα...

θέλω να δω
όλο τον κόσμο, να ταξιδέψω σε όλη την ΓΗ, και να γνωρίσω πολλούς ανθρώπους και άγνωστα σε εμένα μέρη....

Όταν ένας λογικός άνθρωπος κλειστεί σε ένα κελί τι παθαίνει;
-τρελαίνετε...

Εύχομαι να μην είμαι λογική....


Φιλικά
Άντη

samsara

Στον βουδισμό samsara είναι ο αιώνιος κύκλος των μετενσαρκώσεων...

Η samsara απεικονίζεται με έναν κύκλο χωρισμένο στα 6...

Είναι 6 διαφορετικές καταστάσεις ύπαρξης...
αυτές οι καταστάσεις είναι:

1) σαν deva δηλαδή σαν άγγελοι

2) σαν asura δηλαδή σαν δαίμονες, θεοί

3) σαν ανθρώπινα όντα

4) σαν ζώα

5) σαν θυμωμένα φαντάσματα

και τέλος

6) να ξαναγεννηθείς σε μια κατάσταση την Naraka
όπου είναι η κόλαση ή το καθαρτήριο...


Όπως έγραψα και στο θέμα για τα μαρντό...

Παράθεση:

Αν μέσα σε αυτές τις 49 μέρες ο νους δεν πάει προς το φως που βλέπει (το φως αυτο είναι ο ίδιος ο νους του) αν δεν το αναγνωρίσει κ το φοβηθεί αυτό αρχίζει να ξεθωριάζει και τα τσάκρας αρχίζουν να ξανά δημιουργούνται για την επόμενη ενσάρκωση.

Αν πάει ο νους προς το φως τότε δεν υπάρχει άλλη μετενσάρκωση...
Αν δεν πάει τότε σύμφωνα με τον νόμο του κάρμα θα μετ ενσαρκωθεί σε κάποιον από τους 6 κόσμους...

Οικογένεια

Η οικογένεια είναι ένας ιερός θεσμός... Οικογένεια σου δεν είναι ο μπαμπάς, η μαμά, τα αδέρφια, παππούς, γιαγιά, ξαδέρφια κλπ... Οικογένεια μπορεί να είναι και ένας κοντινός φίλος, και μια γειτόνισσα....

Στην οικογένεια ακόμα και αν υπάρχουν τσακωμοί υπάρχει αγάπη, σεβασμός, κατανόηση...
Σε χαρές και σε λίπες είναι εκεί κοντά, και όλοι έρχονται, ο ένας δίπλα στον άλλο...

Δεν έχε σημασία το αίμα, η βιολογική συγγένεια αλλά η συγγένεια της ψυχής και της καρδιάς...

Μερικές φορές υπάρχει ζήλια, ανταγωνισμός, κακίες, όμως αυτά δεν χωρίζουν μια οικογένεια, δεν θα έπρεπε να την χωρίζουν αλλά να τα λύνει όλα τα προβλήματα με αγάπη και σεβασμό και να προχωράει μπροστά...

Όλος ο κόσμος είμαστε μια οικογένεια... ακόμα και αν κάποιος φερθεί ποτέ με ασέβεια και εγωισμό δεν παύει να είναι μέλος στην οικογένεια...
Αν έπαυε να είναι θα σήμαινε πως δεν υπάρχει αγάπη...

Μια ζεστή αγκαλιά και ένα χαμόγελο είναι αυτό που χρειάζεται για να γίνουμε οικογένεια...


Φιλικά Άντη