Συγγραφείς και βιβλία

Όταν ήταν ακόμα αρχή στην τράπεζα και δεν ήμουν μόνη, είχα λίγο χρόνο για να σκέφτομαι διάφορα πράγματα.... ένα από αυτά ήταν το για ποιον λόγο κάποιος να θέλει να γράψει ένα βιβλίο.. Υπάρχουν εκατοντάδες - χιλιάδες βιβλία, νομίζω πως είναι περισσότερα και από ολόκληρο τον πληθυσμό της Γης, δεν θέλω να φανώ υπερβολική αλλά αυτή η εντύπωση μου έχει δοθεί από αυτά που βλέπω...
Ο καθένας γράφει και από ένα, δύο ή περισσότερα βιβλία, αλλά για ποιον λόγο; Τι είναι αυτό που τον ωθεί να το κάνει; Για οικονομικούς λόγους; Το βλέπει επαγγελματικά επειδή ίσως έχει κάποιο "λέγειν";
Και άντε πείτε ότι κάποιος γράφει ένα βιβλίο είτε ιστορικό (επειδή δεν υπάρχουν μερικές χιλιάδες! - λέμε τώρα), είτε μυθιστόρημα (από ένα βίωμα ή από την φαντασία του) ή κάποιο βιβλίο φιλοσοφίας, μεταφυσικής, αστρολογίας και οτιδήποτε άλλο... το κάνει για δικούς του λόγους, οικονομικοψωνιστικούς...
Δεν έχει σημασία...
Με πιο κριτήριο κάποιος πηγαίνει και αγοράζει ένα βιβλίο; Λόγο του εξώφυλλου;(ναι παίζει και αυτό η σιστερ μου όταν δει ένα ωραίο εξώφυλλο αγοράζει το βιβλίο, αλλιώς δεν πρόκειται να ανοίξει βιβλίο μέχρι να πεθάνει :P)...τεσπα συνεχίζω....
Γιατί να αγοράσει λοιπόν ένα βιβλίο; εντάξει και δεν αναφέρομαι σε μυθιστορήματα γιατί εκεί ο καθένας αγοράζει ότι ιστορία τον ελκύει...
Αλλά πχ φιλοσοφικά, ιστορικά, μεταφυσικά, δοκίμια...
Υπάρχουν τόσα πολλά!!! πως επιλέγει κάποιος ποιο είναι το καταλληλότερο και το παίρνει;

Κάτι τέτοια με απασχολούσαν που λέτε μια μέρα στην τράπεζα... και όλα αυτά γιατί σκέφτηκα πως θα ήθελα να μοιάσω στον Δάσκαλο (αν κ προτιμάω να τον λέω παππού, όμως θα μιλήσουμε άλλη ώρα γι' αυτόν).

εκείνο το βράδυ έβαλα να δω μια ταινία στο pc να με πάρει ο ύπνος και το τέλος της μου έδωσε μια απάντηση στο ερώτημα "γιατί κάποιος γράφει ένα βιβλίο;"
Η απάντηση που πήρα είναι πως κάποιος γράφει ένα βιβλίο γιατί έτσι μένει στην αιωνιότητα, δεν ξέρω αν θα μου πείτε πως αυτό είναι πολύ ματαιόδοξο- να το πω; εγωκεντρικό- να το πω; δεν ξέρω πως να το πω αλλά μου φάνηκε κάπως όταν το είδα πρώτη φορά...
Βέβαια το σκέφτηκα, ακόμα το σκέφτομαι και νομίζω πως δεν είναι κακό κάποιος να αφήσει ένα κομμάτι του πίσω - μπρος, εκεί που έζησε τέλος πάντων... και όχι για να τον θυμούνται αλλά να το δώσει σαν προσφορά σε όσους ενδιαφέρονται να το διαβάσουν....
Ακόμα βέβαια δεν απάντησα στο ερώτημα, γιατί να θέλει κάποιος να διαβάσει ένα βιβλίο κάποιου άσχετου που θεωρεί τον εαυτό του συγγραφέα;

Όμως έχω την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα μου δοθεί και αυτή η απάντηση, και ποιος ξέρει όταν μάθω και αυτή την απάντηση να αλλάξω εντελώς γνώμη πάνω στο θέμα αυτό...
Να περνάτε πάντα καλά, και να γράφεται πάντα ότι αισθάνεστε :D

Φιλικά
Άντη