27 Φεβρουαρίου 2010

Κομπλεξισμός

Δυστυχώς με στεναχωρεί αφάνταστα αυτό που έκανα στο Blog μου, βέβαια αν και με στεναχωρεί, ταυτόχρονα με ικανοποιεί αφάνταστα.
Αλλά ας μπω στο θέμα μου. Που λέτε στο blog μου είχα ανεβάσει δημοσιεύσεις σχετικά με κέντρα βουδισμού. Όπως βλέπετε δεν αναφέρω την λέξη μοναστήρι για να μην υπάρχει πρόβλημα, όχι όμως πως η έννοια της λέξης κέντρα δεν περιλαμβάνει και την λέξη μοναστήρι.
Τέλος πάντων, είχα κάνει δημοσιεύσεις για κάποια κέντρα τις οποίες έσβησα (αν και για αρκετό διάστημα θα φαίνονται στο google). Ο λόγος που τα έσβησα είναι γιατί δεν θέλω να κάνω διαφήμιση σε ανθρώπους και πράγματα τα οποία δεν αξίζουν και τα οποία δεν θα τα συνιστούσα σε κανέναν, όχι απλώς να τα γνωρίσει αλλά ούτε και να πατήσει το πόδι του εκεί μέσα.
Ο Βουδισμός είναι ένα πνευματικό μονοπάτι, ένα μονοπάτι το οποίο δεν θα το χαρακτήριζε κάποιος εύκολο. Θα μου πείτε πως όλα έχουν τις δυσκολίες τους και έχετε δίκιο.
Σε ένα δύσκολο μονοπάτι, που πρέπει να ασκείσαι καθημερινά στην συμπόνια, στην αγάπη, στην ταπεινότητα, δεν χωράν συμπεριφορές που κρύβουν φόβο, έπαρση, και καλοπέραση.
Ο τίτλος αυτής της δημοσίευσης είναι κομπλεξισμός και θα αναρωτιέστε γιατί;!
Που λέτε όταν άνθρωποι οι οποίοι μέσα σε τέτοια κέντρα και κάτω από τόσο θετικές ποιότητες (όπως αυτές που ανάφερα πιο πάνω)δεν μπορούν να δράσουν με βάση αυτές αλλά κάνουν πράγματα για το τι θα πει ο κόσμος, τι θα γίνει αν το μάθουν, θα έχουμε πρόβλημα, δεν θέλω να φαίνονται φωτογραφίες μου, όχι βίντεο, όχι τα παλιά σας πράγματα πάρτε τα, πετάξτε τα, κλπ κλπ (δεν φωτογραφίζω πρόσωπα και καταστάσεις, αν κάποιος θεωρεί ότι τον φωτογραφίζω τότε λυπάμαι αν έχει την μύγα ας την αφήσει ελεύθερη)...
θα μου πείτε ότι υπερβάλλω! εξάλλου μερικά κέντρα δεν δρουν με βάση την λιτότητα αλλά με βάση την πολυτέλεια!!! Ε τότε λάθος μου, ζητώ συγνώμη, με γνώμονα την πολυτέλεια κάνω λάθος.
Δεν είμαι της σχολής που λέει πως η πνευματικότητα είναι καλοπέραση...
Τέλος πάντων η αλήθεια είναι απλώς ότι υπάρχουν φιλοσοφίες με τόσο όμορφα πράγματα να διδάξουν, με αγάπη, συμπόνια, καλοσύνη και μετά βλέπεις τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι όλα αυτά τα έχουν διδαχτεί και δεν τα πράττουν. Θα μου πείτε σημασία δεν έχει τι κάνουν οι άλλοι αλλά το τι κάνουμε εμείς! Πολύ σωστά, αυτός ήταν ο λόγος που κατέβασα τις δημοσιεύσεις μου σχετικά με αυτά!

Κάτι τελευταίο, δεν ασχολούμουν πάντα με τον βουδισμό σχεδόν μεγάλωσα μέσα σε χριστιανικά μοναστήρια, ποτέ μα ποτέ όσο θυμάμαι τα χρόνια αυτά, οι μοναχές δεν ζήτησαν ούτε μια δραχμή ή ένα λεπτό, ποτέ! κάθε φορά όταν θα φεύγαμε πάντα μας έδιναν πράγματα για το δρόμο ή από ένα σταυρό ή ένα κομποσκοίνι... Πάντα θα έβλεπες τις μοναχές να έχουν σκυμμένο το κεφάλι από ταπεινότητα και να σου μιλούν με τόσο γλυκιά φωνή για την αγάπη και την συγχώρεση... Μοναχές σπάνιες, καλοσυνάτες, που το μόνο που έκαναν είναι να προσφέρουν, ακόμα και όταν δεν είχαν πολύ φαγητό θα σου έδιναν τον δικό τους!
και απλώς αναρωτιέμαι πως γίνεται να μην συναντάς τέτοια καλοσύνη στον βουδισμό που βροντοφωνάζει ΣΥΜΠΟΝΙΑ?
απλώς αναρωτιέμαι....

καλή σας μέρα....

1 σχόλιο:

mr.alobar είπε...

πολυ σωστα αυτα που εγραψες.Οχι πως κανω κριτικη,απλα συμφωνω.