Στιγμές Φώτισης

Στην καθημερινή ζωή μας υπάρχουν στιγμές που συνειδητοποιούμε πράγματα που μέχρι εκείνη την ώρα ίσως να αγνοούσαμε. Κάποιοι άνθρωποι τα ονομάζουν σοκ, δηλαδή μια κατάσταση που κάνει τα νευρικά κύτταρα να συσπώνται και εκείνη την στιγμή του σοκ ή της συνειδητοποίησης μιας κατάστασης όλος ο κόσμος σου φαίνεται καινούργιος, ή ξένος ανάλογα με τι ακριβώς συνειδητοποίησες αν ήταν κάτι "κακό" ή "καλό".

Υπάρχουν όμως στιγμές παρόμοιες με αυτές του σοκ που όμως δεν συσπάτε κανένα νεύρο, και δεν χάνεται, ούτε φαίνεται ξένος ο κόσμος. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις να κατακλύζεσαι από Φως, που είτε έχεις ανοιχτά είτε κλειστά τα μάτια όλα στο νου σου είναι Φωτεινά. Νιώθεις μια απέραντη ζεστασιά και γαλήνη, ίσως θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει ευτυχία.
Είναι η αίσθηση μια απέραντης Αγάπης, μια αγάπης που την δέχεσαι, που γίνεσαι κανάλι για να μπορέσει να περάσει και εσύ με την σειρά σου να την δώσεις όπως σου δόθηκε χωρίς αντάλλαγμα. Πραγματικά χάνεις το εγώ σου εκείνη την στιγμή, δεν αντιλαμβάνεσαι Εσένα αλλά το όλον που είσαι κομμάτι του.

Αυτές τις μικρές στιγμές που νιώθεις όλο αυτό το φως να σε πλημμυρίζει και να αισθάνεσαι την απέραντη Αγάπη τις ονομάζω στιγμές Φώτισης. Είναι κάτι τόσο μικρό, καθημερινό και όμως τόσο μεγαλειώδες.

Πως μπορεί όμως κάποιος να βιώσει μια τέτοια στιγμή Φώτισης;
Αρκετοί άνθρωποι θα απαντούσαν πως με πολύ διαλογισμό και προσευχή κάτι τέτοιο μπορεί στα αλήθεια να πραγματοποιηθεί, συμφωνώ μαζί τους και έχουν απόλυτο δίκιο αλλά δεν είναι οι μόνοι..
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως διαλογισμός είναι να κάθεσαι σε μια στάση - που συνήθως είναι δύσκολο να την κάνεις, και να λένε μια λέξη, ένα "μουυ" (αντί για "ομ"). Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο να διαλογίζεται και να προσεύχεται, και όπως λέει και στο βιβλίο "συζήτηση με τον Θεό", <<Η σωστή προσευχή, επομένως δεν είναι μια προσευχή ικεσίας, αλλά μια προσευχή ευγνωμοσύνης.>>.
Διαλογισμός είναι να ζεις την κάθε στιγμή σαν να είναι η μοναδική και αυτό σημαίνει με πλήρη συνειδητότητα του εαυτού σου και του γύρω κόσμου σου.
Διαλογισμός επίσης είναι να ζεις την κάθε στιγμή με αγάπη και Ευγνωμοσύνη, με κατανόηση.

Ίσως ακούγονται πολύ εύκολα όλα αυτά και ναι για κάποιον σαν εμένα που τα θεωρούσε δεδομένα μου φαινόταν εύκολα. Στην πραγματικότητα όμως δεν είχα συνείδηση του πως ζω, αντιλαμβάνομαι, κατανοώ την ζωή.
Είμαι ευγνώμον που ήρθε η στιγμή και συνειδητοποίησα πως όλα τα παραπάνω ακούγονται εύκολα στα αφτιά αυτών που δεν έχουν συνείδηση της ζωή τους.
Δεν είχα συνείδηση, είμαι ευγνώμον που απέκτησα μια μικρή συνείδηση και κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να παλεύεις με τον εαυτό σου καθημερινά, για να μην φέρεσαι εγωιστικά ή με μικρότητα, με κακία και πολλά άλλα.

Μόνο μια συμβουλή μπορώ να δώσω, να είστε ευγνώμων για όσα έχετε και για όσα δεν έχετε. Να ζείτε και να αγαπάτε τα πάντα και τους πάντες χωρίς να περιμένετε κάτι.
Να είστε ευτυχισμένοι.

Άντη