Το βλέπεις εκείνο το κοριτσάκι;
Ναι εκείνο που κάθεται κουρνιασμένο και φοβισμένο την γωνία... Γιατί δεν το βοηθάς;
Ναι σε εσένα μιλάω! Δεν υπάρχει κανένας άλλως εδώ πέρα!
Μην μου λες δικαιολογίες...
Έχεις δει ποτέ τα μάτια του;
Έχεις τολμήσει ποτέ να κοιτάξεις έστω και λίγο;
Όχι ε; Γιατί τι φοβάσαι;
Το χειρότερο ξέρεις ποιο είναι; Ότι αυτό το κοριτσάκι είναι εκεί γιατί εσύ το έβαλες, εσύ δεν το αφήνεις να φύγει από εκεί, δεν το αφήνεις να αναπνεύσει, να χαμογελάσει, να δει λίγο ήλιο.
Ήλιο!Φως! που ακόμα και οι καταδικασμένοι σε θάνατο έχουν το δικαίωμα να δουν!!!
Γιατί τιμωρείς έτσι ένα κομμάτι αγνό; Όχι... όχι δεν στα λέω για να κλάψεις ή για σε κάνω να πονέσεις...
Αλλά ξέρεις βαθιά μέσα σου ότι είναι αλήθεια... γι' αυτό σε αγγίζουν, όχι επιφανειακά αλλά στην καρδιά σου.
Άσε το κοριτσάκι να βγει έξω από αυτό το σκοτεινό μέρος, άφησε το να σε κοιτάξει στα μάτια! Νομίζω πως ξέρεις τι θα δεις... μην με ρωτάς...
Μην φοβάσαι, δεν υπάρχει λόγος, είσαι δυνατή ακόμα και αν δεν το πιστεύεις...
Προχώρησε και άνοιξε τα φτερά σου :)
Be FREE
4 σχόλια:
Μια καθυστερημένη καλησπέρα από 'μένα! :)
Η ελευθερία είναι πάντα εκεί και μας περιμένει. Απλά μερικές φορές είμαστε υπερβολικά τυφλοί, ή ίσως υπερβολικά απασχολημένοι για να τη δούμε...
Ζούμε από συνήθεια και δε ζούμε πραγματικά.
Τελικά ίσως το μόνο που πρέπει να κάνουμε, είναι απλώς να αφήσουμε τον εαυτό μας να παίξει με τους ρυθμούς του χρόνου και να αφεθεί στην αγκαλιά της στιγμής! Να σταματήσουμε να είμαστε αγκιστρωμένοι στο πριν και το μετά και να παίξουμε με το τώρα.
Γιατί τελικά μόνο αυτό υπάρχει: μια σειρά από στιγμές που μας περιμένουν να τις ζήσουμε! Αρκεί να το θελήσουμε... :)
Καλημέρα φίλε μου, και σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου...
Ελευθερία σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου και να βελτιώνεσαι καθημερινά.
Όταν έχεις φυλακίσει τον εαυτό σου για να γίνεις αποδεκτός απο το πλήθος
τότε βρίσκεσαι παγηδευμένος μέσα σου, και είναι δύσκολο να ελευθερωθείς αν δεν το συνειδητοποιήσεις και αν δεν τολμήσεις!
και φυσικά να ζούμε την στιγμή, αλλά πάντα ξέροντας ποιοι είμαστε...:)
Συμφωνούμε...
Έτσι κι αλλιώς όμως, αν δεν είσαι αποδεσμευμένος από την ανάγκη να προσαρμόζεσαι στο βλέμμα τον άλλων, δεν μπορείς να ζήσεις τη στιγμή!
Ζεις μονίμως αναζητώντας μια μελλοντική επιβεβαίωση, που μένει πάντα ανεκπλήρωτη....
Νομίζω πως αυτό που χρειάζεται, δεν είναι να "έχουμε μια εικόνα" του ποιοι είμαστε, ή του τί θέλουμε να γίνουμε. Αν είμαστε ειλικρινείς απέναντι στον εαυτό μας, στους άλλους και στα πράγματα, αυτό θα αναδυθεί αυθόρμητα μέσα από τη ζωή μας, τις πράξεις μας και τα λόγια μας...
Αν το καταφέρουμε αυτό, τότε είμαστε πραγματικά ελεύθεροι! :)
Γιατί ξέρεις, μπορούμε να αλλοτριωθούμε ακόμα κι απέναντι και στα δικά μας "θέλω", που πολλές φορές είναι περισσότερο "πρέπει"...
Καλή σου νύχτα! :)
καλησπέρα.
Αν και καθυστερημένη απάντηση αλλά δεν πειράζει:)
Συμφωνώ μαζί σου σε γενικές γραμμές,
πρέπει να είμαστε πραγματικά οι εαυτοί μας χωρίς υποκρισίες και χωρίς να νοιαζόμαστε για το τι θα πουν οι άλλοι!
και τα δικά μας θέλω όταν είναι πραγματικά θέλω δεν γίνονται πρέπει.
Τα "θέλω" μας να είναι θέλω για την ανθρωπότητα και όχι μόνο για τον εαυτούλη μας...
Δημοσίευση σχολίου