Πάντα λέω πως η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά, αλλά κάνω λάθος. Οι λεπτομέρειες έχουν δημιουργηθεί για αυτού που τις βλέπουν, που τις παρατηρούν. Αλλάζω λοιπόν αυτό που έλεγα και λέω πως η παρατήρηση πάνω από όλα κάνει την διαφορά. Αν δεν παρατηρείς τις λεπτομέρειες τότε για εσένα δεν υπάρχουν λεπτομέρειες όμως αν για εσένα δεν υπάρχουν λεπτομέρειες τότε δεν μπορείς να προβλέψεις αυτό που μπορεί να "έρθει" και θα εξηγήσω τι εννοώ....
Το θέμα για το οποίο θέλω να γράψω είναι οι αυτοκαταστροφικές τάσεις που έχουμε όλοι σαν μη - συνειδητά όντα. Αυτοκαταστροφικές είναι οι πράξεις με τις οποίες αλλάζουμε, μετασχηματίζουμε και γενικά καταστρέφουμε κάτι το οποίο μας έχει δοθεί για να το προσέχουμε...
Εδώ έρχονται οι λεπτομέρειες που ανάφερα πιο πάνω, αν δεν παρατηρούμε στον εαυτό μας με λεπτομέρεια τις πράξεις που κάνουμε τότε δεν έχουμε συνείδηση της καταστροφής που προκαλούμε...
Όταν λοιπόν τρυπάμε τα αφτιά μας, βάφουμε τα μαλλιά μας, κάνουμε τατουάζ, τρώμε σαν βόδια, κόβουμε και ράβουμε το σώμα μας για να μοιάζουμε σαν φίδια ή σαν ότι θέλει ο καθένας, καπνίζουμε, πίνουμε, τεμπελιάζουμε στον καναπέ ή στο κρεβάτι μας, όταν αποβλακονόμαστε στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή τότε πραγματικά καταστρέφουμε το σώμα μας και το πνεύμα μας. Κάτι δηλαδή για το οποίο είμαστε υπεύθυνοι να προσέχουμε γιατί δεν το δημιουργήσαμε εμείς.
Ίσως όλα τα παραπάνω να φαίνονται χαζά, βλακώδεις, όμως όπως είπα η παρατήρηση της λεπτομέρειας κάνει την διαφορά...
Όταν τρυπάμε τα αφτιά μας, δεν έχουμε ιδέα τι μπορεί να καταστρέψουμε (βλ. ρεφλεξιολογία), όταν δεν τρεφόμαστε σωστά, όταν καπνίζουμε, όταν πίνουμε όλα μα όλα, είναι σημάδια για το ότι το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η καταστροφή του εαυτού μας.
Γιατί και το τσιγάρο κ το ποτό οδηγούν στον θάνατο όπως και το πολύ φαγητό (πρέπει να τρώμε για συντήρηση και όχι για να χορτάσουμε)...
Γιατί λοιπόν θέλουμε να καταστρέψουμε κάτι τόσο τέλειο όσο το ανθρώπινο σώμα, όσο η ψυχή ή το πνεύμα μας; Αν δούμε τον εαυτό μας καθώς μεγαλώνουμε, χωρίς μασκαρέματα και με καλή φυσική κατάσταση θα διαπιστώσουμε το μεγαλείο της τελειότητας του...
Αυτές οι αυτοκαταστροφικές τάσεις έχουν πλέον μεταμφιεστεί σε μόδα, σε τρόπο ζωής, σε κουραφέξαλα. Και αντί να τα πετάξουμε όλα και να πούμε τέλος τα μασκαρέματα, τέλος το καθισιό, αρχίζουν και βγαίνουν μηχανήματα γυμναστικής για το σπίτι, κρέμες για να έχετε καλή επιδερμίδα, γιατί τα - αναγκαία, μασκαρέματα καταστρέφουν την επιδερμίδα.
Τι βλακείες είναι όλα αυτά; Ο_ο
Είναι σαν να λέμε πως τα λουλούδια που έχουμε στο μπαλκόνι μας και έχουν πράσινα φύλλα δε μας αρέσουν, αλλά μας αρέσουν μπλε φύλλα και έτσι τα βάφουμε. Ή σαν να λέμε πως δεν μας αρέσουν τα φύλλα καθόλου και έτσι τα κόβουμε όλα... :S
Γιατί ο θεός (αν υπάρχει) ή όποιος μας έφτιαξε να μας έφτιαξε ελαττωματικούς;
Δεν πιστεύω πως μας έφτιαξε ελαττωματικούς, είμαστε τέλειοι από όλες τις απόψεις αρκεί να το δεχτούμε, δεν έχουμε κανένα προπατορικό (ψεύτικο) αμάρτημα.
Γιατί να μην αγαπάμε αυτό που είμαστε; και να γράψουμε τους άλλους στα παλιά μας τα παπούτσια;
Και όταν λέω αυτό που είμαστε εννοώ την τέλεια φύση μας... όχι να είαμι χοντρός και να λέω με αγαπάω έτσι όπως είμαι γιατί αν συνεχίσω έτσι θα πεθάνω από ζάχαρο, ή καρδιά ή κι εγώ δεν ξέρω από τι....
Να αγαπάμε την υγεία μας, την φυσική ομορφιά μας και ας είναι ενάντια σε όλες τις βιομηχανίες εκμετάλλευσης της τσέπης μας....
Μπορούμε να το κάνουμε και είναι καλό να το κάνουμε....
Φιλικά
Άντη
